Kristel Schellens speelt sinds het prille begin (1995) dwarsfluit in het Golden Symphonic Orchestra waardoor ze al bijna 30 jaar een muzikale reisgenoot is van Helmut Lotti. Ondertussen woont ze al 4 jaar in Koksijde en op 26 juli speelt ze dus een thuismatch.
Haar liefde voor (klassieke) muziek zette al heel wat kilometers op haar reisteller, zowel in binnen- als buitenland. Maar dat heeft ze er graag voor over. Nog tot het einde van dit schooljaar pendelt ze tussen Koksijde en Heist-op-den-Berg waar ze lesgeeft aan de academie. Een gesprek over muziek en de bijzondere band met Helmut.
Tij-dingen: Je speelt al van in het begin dwarsfluit in het orkest van Helmut Lotti. Hoe is het begonnen?
Kristel Schellens: "Ik ben er inderdaad bij sinds 1995. Daarvoor speelde ik al in een symfonisch orkest in Heist-op-den-Berg onder leiding van André Walschaerts die nu nog altijd de dirigent is van het Golden Symphonic Orchestra. Voor een pensionering van iemand bij de toenmalige BACOB moesten wij een concert spelen voor 7.000 mensen in de Nekkerhal (Mechelen). In januari 1995 was dat. We deden de symfonische begeleiding van Gloria Gaynor, Hervé Vilard, Bart Peeters… en ook Helmut Lotti. Hij zong toen nog licht-klassieke nummers, maar dat was wel de voorzet om met het klassieke genre te beginnen. De oorspronkelijke band van Helmut, de Golden Bisband, bestond uit een ritmesectie, saxofoon, trompet en gitaren en die naam lag aan de oorsprong van The Golden Symphonic Orchestra. In augustus lag de 1e Helmut Goes Classic-cd in de rekken, de rode was dat. Die werd opgenomen in de Elisabethzaal in Antwerpen. Met publiek."
Het vele reizen was zwaar, maar wel plezant
T-d: En toen ging het snel?
Kristel: "In het najaar van 1995 speelden we 6 concerten (in Antwerpen, Knokke en Oostende) en die waren onmiddellijk uitverkocht. In 1996 stonden al 100 concerten geprogrammeerd en de zalen werden alsmaar groter. Van 2.000 mensen in het begin tot 15.000. Zorgde dat voor extra zenuwen? Nee. De sfeer is anders natuurlijk, maar voor mij maakt het niet uit hoeveel volk er in de zaal zit."
T-d: Je treedt ook nog op met andere orkesten?
Kristel: "Klopt. In het symfonisch orkest van Heist-op-den-Berg. Ongeveer 1 keer per maand treden we op. De klassiekers staan altijd op ons programma: met nieuwjaar, Pasen en Kerstmis. Onlangs speelden we nog Carmina Burana, allemaal optredens in het binnenland: Leuven en Mechelen. Een paar weken terug nog in de Singel in Antwerpen."
T-d: Bespeel je ook nog andere instrumenten?
Kristel: "De piccolo, dat is een kleine (dwars)fluit. Ik ben als kind begonnen met slagwerk en pas overgestapt op dwarsfluit toen ik 13 jaar was, wat vrij laat is. Toen ik aan het conservatorium studeerde, moest ik ook piano spelen. Want er wordt verwacht dat je leerlingen kan begeleiden, maar piano is nooit mijn ding geweest."
T-d: Je hebt zowat de halve wereld afgereisd?
Kristel: "We speelden in bijna elke stad in Duitsland, ook in Oostenrijk speelden we veel concerten waaronder in Wenen. Waar nog? Scandinavië en Nederland, de VS. Ik was toen veel weg van thuis. Als we bv. in Duitsland toerden, dan maakte de bus wel nog een tussenstop in België, maar de tournee in de VS duurde 3 weken. In Canada, zowel Oost- als West, speelden we ook een concertenreeks, dat was toen niet met het volledige orkest. Ons eigen orkest werd aangevuld met muzikanten van ginder. Tussenin gaf ik dan nog les in de academie in Heist-op-den-Berg. Het was zwaar, maar wel plezant. Een orkest van 40 personen laten overvliegen, is duur. In de VS waren wel alle muzikanten mee. Elk jaar kwam daar ook nog eens een cd met liveopnames bij. Je leert ook mensen kennen. Stefanie, toen nog een meisje en nu een dame, woonde een concert van ons bij in Wenen. Stefanie was 12 jaar toen ze voor het eerst een concert van Helmut bijwoonde en ze bleef dat al die jaren doen. Ik heb nog altijd contact met haar. Ze heeft ondertussen een tweeling van 10 jaar oud."
T-d: Wat vond je het tofste optreden dat je ooit meemaakte?
Kristel: "Het concert in het Heizelstadion (nu Koning Boudewijnstadion, red.) tijdens de Memorial Van Damme. Het was prachtig weer en er hing een ongelooflijke sfeer. Operazangeres Montserrat-Caballé zong o.a. een duet met Helmut. Een ander onvergetelijk concert vond plaats in Zuid-Afrika. In 1999 in het Golden Gate Park in Zuid-Afrika. Dat was nog geen 10 jaar na het einde van de apartheid en ik herinner me nog goed hoe we Soweto binnenreden om een paar lokale muzikanten op te halen. Blanken die Soweto binnenkwamen, was toen allesbehalve alledaags. De cd Out of Africa werd ginder opgenomen. Een heel pakkend moment was toen we het nationaal volkslied van Zuid-Afrika speelden. Blank en zwart samen op het podium: eind jaren 90 was dat helemaal niet gebruikelijk in dat land."
Veel mensen vragen me wanneer ik eens een concert in de buurt geef en nu kan ik aan hun wens voldoen.
T-d: Heb je een favoriet muzieknummer?
Kristel: "Caruso is één van mijn favorieten. Er is wel geen fluitpartij bij, maar ik vind het een groots nummer. Een ander topnummer is Bohemian Rhapsody. De speellijst van deze zomer ken ik nog niet, het wordt dus nog even afwachten of Caruso erbij zal zitten."
T-d: Wie is je favoriete artiest aller tijden?
Kristel: "Een echte uitgesproken favoriet heb ik niet. Ik luister meer naar de muziek en hoe die is gebracht. Als ik toch een paar artiesten moet noemen, kies ik voor Coldplay, Amy Winehouse en Adele. Ook Jef Neve en dirigent en componist Dirk Brossé staan hoog op mijn lijstje."
T-d: Deze zomer speel je een thuismatch. Speciaal?
Kristel: "Eindelijk in Koksijde. (glimlacht) Veel mensen vragen me wanneer ik eens een concert in de buurt geef en nu kan ik aan hun wens voldoen. Vorig jaar hoorde ik de muzikanten van Night of the Proms spelen toen ik buiten zat op mijn terras, zowel tijdens de repetities op donderdag als het concert op vrijdag. Op zaterdag moest ik zelf spelen met het Golden Symphonic Orchestra bij het kasteel van Horst. Ons eerste concert sinds 2007. Een voorbode blijkbaar. Want dit jaar speel ik nu zelf voor de Onze-Lieve-Vrouw ter Duinenkerk."
T-d: Je woont al 4 jaar in Koksijde. Heb je een favoriete plek?
Kristel: "We kwamen hier al langer, want We hadden hier een vakantiehuisje. Maar om er echt te wonen was dat te klein. En je hoort eigenlijk ook nergens bij, want je bent dan niet echt inwoner van Koksijde. Uiteindelijk hebben we beslist om ons huis in Temse te verkopen en definitief te verhuizen. Vlak voor corona was dat. Een geluk bij een ongeluk, want ik kon toen online lesgeven waardoor de verplaatsingen richting Heist-op-den-Berg een tijd wegvielen. Een favoriete plek? De Hoge Blekker ligt hier om de hoek. Ik wandel ook graag langs het strand in de wintermaanden en fietsen in de polders vind ik ook leuk. Ik tennis, dus de tennisterreinen zijn ook altijd leuk om naar toe te gaan. Geen uitgesproken favoriete plek dus."
T-d: Wat onderscheidt Helmut van andere zangers?
Kristel: "Hij kan eigenlijk alles en hij heeft bovendien ook een enorme talenkennis. In Finland spreekt hij de mensen aan in het Fins en in Zweden in het Zweeds. Zijn stem kan alle genres aan en zijn stem is nog niet gezakt. Hij kan dezelfde toonhoogtes zingen als in 2007, normaal zakt je stem met verouderen, zeker als je niet klassiek geschoold bent zoals Helmut. Hij pretendeert ook niet dat hij een klassieke zanger is. Hij is wie hij is."
T-d: Waarom moet iedereen zeker een kaartje kopen?
Kristel: "Eerst en vooral omdat het ons enige concert is in 2024. Dat alleen al is een enorme meerwaarde voor Koksijde. Niet vergeten dat Helmut 14 miljoen albums heeft verkocht. Een enorm aantal. Hij is ook heel geliefd in het buitenland. Een entertainer ook met een goed gevoel voor humor. Tijdens de opnames van de 3e cd was er een stroompanne en Helmut verwende het publiek anderhalf uur. Dat kan hij enorm goed."
Bestel je ticket voor Helmut Goes Classic