Kristiaan Vandenbussche en Ines Enbrie schrijven elk debuutroman met knipoog naar onze gemeente
De dagen worden korter en de weergoden strekken hun kille vingers uit. De ideale periode om met een boek in de zetel te kruipen. Tij-dingen sprak met twee auteurs die onlangs elk hun debuutroman uitbrachten. Twee auteurs met een Koksijdse band. Kristiaan Vandenbussche is strafpleiter en bracht op 20 november zijn debuut Cupido uit. Een misdaadthriller. Ines Enbrie bracht de roman De eerste sneeuw uit. Een verhaal vol passie.
Tij-dingen: Stel jezelf kort voor. Wat is jouw link met onze gemeente?
Kristiaan Vandenbussche: “Ik ben geboren en getogen aan de Westkust. Ik liep middelbare school in het College van Veurne en studeerde daarna rechten in Gent. Nadien bleef ik professioneel als advocaat werken in Gent, maar ik ging wel wonen in Koksijde en later in De Panne. Mijn kinderen Stien en Juul wonen trouwens nog steeds in Koksijde. Juul loopt school in De Ark. Ik ben dus nog steeds heel veel aan zee.”
Ines Enbrie: “Net zoals voor Alice, mijn hoofdpersonage in De eerste sneeuw, is passie de belangrijkste drijfveer in mijn leven. En als ik passie zeg, dan denk ik in de eerste plaats aan reizen en schrijven. Ik heb ruimte en vrijheid nodig om gelukkig te zijn, om te weten wie ik ben en wat belangrijk voor me is. Afstand is mijn voorwaarde om te kunnen reflecteren over het leven. Zonder me te laten beteugelen/beperken, eis ik mijn wereld op en storm ik gefascineerd door het leven. Om het met de woorden van Alice te zeggen: een beetje gestoord is perfect voor mij. Als kind heb ik meerdere zomervakanties doorgebracht aan de Westkust. Toen ik zwanger was van mijn eerste kind, keken mijn man en ik uit naar een vaste stek in Koksijde. Het leek ons ideaal om de bruisende grootstad (we wonen in Antwerpen) te combineren met de zaligmakende rust van de zee. Na de geboorte van onze zoon, ongeveer twintig jaar geleden, vonden we ons droomappartement aan de zeedijk.”
T-d: Hoe wordt je boek onthaald?
Ines: “De mensen uit mijn directe omgeving waren onder de indruk. Zonder uitzondering lazen mijn vrienden mijn roman in één ruk uit. Het verhaal kruipt onder de huid, een hartverscheurende liefdesroman en tastbare passie: geweldige complimenten, maar het bleef nieuwsgierig wachten op de eerste reacties van het grote publiek. Gelukkig ook daar veel lof!”
Kristiaan: “Zowel de uitgeverij als mijn proeflezers zeggen dat het een spannend boek is met een hoog tempo, onverwachte wendingen en een flitsende ontknoping. Opmerkingen zoals ik kan niet meer stoppen met lezen, het leest als een trein en ongehoord spannend, doen me vermoeden dat de lezer opgeslorpt wordt door het verhaal. Het is geen klassieke whodunit waarbij bv. twee politiemensen op zoek gaan naar een moordenaar. Het gaat over een groep vrienden wiens leven overhoop wordt gegooid en waartussen intriges en spanning ontstaan. Iedereen is dus verdacht. Mijn ervaring en knowhow als advocaat in gerechtelijke onderzoeken en moordzaken, komt goed van pas.”
Mijn ervaring en knowhow als advocaat in gerechtelijke onderzoeken en moordzaken, komt goed van pas
(Kristiaan)
T-d: Hoe lang heb je aan de roman geschreven? Was het een hele klus?
Kristiaan: “Ik ben zeven jaar geleden beginnen tikken op mijn laptop met wat zinnen op papier te zetten. Gaandeweg heb ik een schema uitgetekend met een duidelijke structuur. Daarnaast heb ik ook een opsomming gemaakt van mijn verschillende personages en hun karaktertrekken. Een exacte timing erop kleven is moeilijk, want ik schreef niet aan één stuk door. Soms zette ik bepaalde periodes niets op papier. Ik heb een heel drukke praktijk en ik zie schrijven eerder als een hobby en ik hoefde mij niet te haasten. Wat ik wel wilde, was dat alles perfect klopte en dat de puzzel paste. In dat opzicht ben ik heel perfectionistisch.”
Schrijven is voor mij een manier om te ontsnappen aan de realiteit, om los te komen van het dagelijkse leven
(Ines)
Ines: “Als een bezetene heb ik gewerkt aan De eerste sneeuw. Anderhalf jaar. Vaak van zonsopgang tot diep in de nacht. Intense, maar goddelijke momenten. Ik heb geschreven op een afgelegen plek in Sicilië of een minuscuul vulkaaneiland in de Tyrreense Zee en in een buurtcafé in Montmartre, maar ook in Napels, Palermo en Venetië. En natuurlijk in Sint-Idesbald. De letters vielen uit mijn pen. Schrijven ervaar ik niet als een klus. Integendeel, schrijven is voor mij een manier om te ontsnappen aan de realiteit, om los te komen van het dagelijkse leven.”
T-d: Ben je van plan om nog meer boeken uit te brengen?
Kristiaan: “Ik heb al enkele ideeën in mijn hoofd voor een vervolg, maar ik wil eerst het verloop van mijn debuut afwachten. Bovendien moet mijn drukke agenda het ook toelaten, want schrijven in combinatie met mijn job is moordend (glimlacht). Ik kreeg gelukkig goede tips van Michiel Devlieger (Woestijnvis).”
Ines: “Absoluut! Afgelopen zomer ben ik trouwens begonnen aan een tweede boek. De eerste hoofdstukken zijn al geschreven, het kader van de gebeurtenissen ligt vast en de slotscène zit in mijn hoofd. Meer verklap ik nog niet (glimlacht). Het schrijven van een roman is een reis: de hoofdlijn biedt houvast, maar toeval maakt het verloop interessant.
T-d: Verwijs je in je boek naar onze regio? Of haalde je inspiratie uit Koksijde?
Ines: “De fantasie van een schrijver wordt gevoed door zijn persoonlijke ervaring. Ook ik laat me inspireren door wat er om me heen gebeurt, door de dingen die ik zie, hoor en meemaak. Ook wanneer ik hier aan zee vertoef, wordt mijn fantasie geprikkeld door de werkelijkheid. Feitelijk ben ik constant aan het schrijven in mijn hoofd, zelfs tijdens een strandwandeling bij stormweer.
Kristiaan: “Het verhaal speelt zich af in Koksijde, Oostduinkerke, Nieuwpoort, Veurne, Middelkerke en Noord-Frankrijk. Een paar van de hoofdpersonages wonen trouwens in Koksijde. Omdat ik zelf een natuurmens ben, spelen het strand, de duinen en de zee ook een rol. Ik mag natuurlijk niet veel verklappen, maar ook de luchtmachtbasis van Koksijde komt aan bod.”
T-d: Welke verborgen plek in onze gemeente moeten we dringend (her)ontdekken?
Kristiaan: “Ik vind de weg van de bootrestaurants Normandie en Peniche tot aan de Hoge Blekker een prachtige route. Ook Oostduinkerke heeft een prachtige duinengordel dichtbij de zee en ik eindig graag op het terras of de beachbar van brasserie ’t Zand op de Zeedijk. Daar ga ik na de coronaperiode zeker weer op herontdekking (lacht).”
Ines: “Als ik er eentje moet uitpikken, dan kies ik het Museum Paul Delvaux. Op een hete zomerdag vergaap ik me graag aan de schilderijen van deze kunstenaar. Het intieme museum dat is ondergebracht nabij het Vlierhof, een villawijk in Sint-Idesbald, charmeert me altijd. Opnieuw en opnieuw.”
T-d: Heb je nog een speciale boodschap voor onze lezers?
Ines: “Nu we in deze sombere tijden zoveel moeten missen, zal een duik in het leven van Alice en Matteo (de hoofdpersonages uit De eerste sneeuw, red.) ongetwijfeld zorgen voor veel uren onbezonnen en onbekommerd wegdromen. De eerste sneeuw is een pageturner die vlinders tovert in de buik. Het perfecte leesvoer voor winterse dagen en ideaal voor onder de kerstboom (glimlacht).”
Kristiaan: “Blijf positief, ook nu. Geniet van de kleine dingen in je leven. En lees mijn boek in de winter bij de open haard of de warme kachel (lacht). Je zal het je niet beklagen. Ook een warme oproep om de culturele sector te steunen, want die heeft het heel moeilijk.”
Cupido is te koop in elke boekhandel in België en Nederland. Ook online.
De prijs bedraagt 21,99 euro voor een spannende actiethriller van 420 bladzijden.
De eerste sneeuw is een sensuele roman die doet denken aan Benoîte Groults tijdloze klassieker Zout op mijn huid. De prijs bedraagt 19,99 euro. Verkrijgbaar in de boekhandel en online.
