"We willen hier graag blijven wonen"

Tij-dingen: Amy, was het een kinderdroom om Mieke garnaal te worden?

Amy Dalle: Al van toen ik 2 jaar was, ga ik mee met mijn mama (Mieke Bruneel) op de praalwagen In Oostduinkerke staat mijn huisje in de Garnaalstoet. Opkijkend naar Mieke Garnaal. Een kinderdroom komt zo uit. Mijn grootvader (Pierre Dalle) heeft in 2005 een reusje naar mij gemaakt: Amadientje. Mijn papa ontwerpt elk jaar wagens voor de stoet met het team van de werf. Ik vind het echt een grote eer om Mieke Garnaal te zijn, je krijgt maar één keer die kans in je leven en je moet dat tenslotte doen als je jong bent."

T-d: Het is zelfs een familietraditie? Vertel.

Amy: "Dat klopt, mijn mama (Mieke Bruneel) was in de jaren 80 eredame. Altijd als we erover spreken, zegt ze: “Ik geraakte nooit op die hoogste trap om Mieke Garnaal te zijn” (lacht). In 2009 werd mijn zus – Steffi Nowé – Mieke Garnaal. Een mooie traditie om voort te zetten dus."

T-d: De eredames zijn ook vereerd? Hoe is het om dat als zusjes met elkaar te delen?

Céline Bonny: "Ten huize Bonny stonden de Garnaalfeesten en de stoet jaarlijks omcirkeld in onze agenda. Als klein meisje kijk je met grote ogen naar die gouden kar. Het was ook de droom van onze overleden papa (Kurt Bonny) om één van zijn dochters daarin te zien pronken.

Anouk Bonny: "We zijn ervan overtuigd dat hij nu preus gelik veertig zou zijn op ons. Dat wij dit als zusjes doen, maakt het extra speciaal. We kennen elkaar door en door, hebben geen geheimen en horen elkaar dagelijks. Onze band wordt nog sterker."

T-d: En wat een fijn toeval. Jullie zijn alle drie jarig in december!

Amy: "Inderdaad, echt te gek! En dan ook nog eens rond de feestdagen. Ik ben jarig op 5 december en de dag nadien is Celine jarig, een sintkindje."

Céline: "En Anouk is een kerstekindje, want zij is jarig op 24 december. We zullen dit zeker samen vieren."

T-d: Wat vinden jullie boeiend aan deze opdracht?

Céline: "We vinden deze kans heel tof en zijn dan ook blij dat Amy aan ons gedacht heeft! Bij deze: nog eens dankjewel!"

Anouk: "We mogen op allerlei evenementen aanwezig zijn en ontmoeten zo veel mensen. Zo leggen we contacten en hebben we leuke babbels. Heel fijn."

Amy: "Vooral de afwisseling maakt het boeiend. We gaan naar culturele evenementen, toeristische activiteiten en sportevents… Uniek en verrijkend!"

T-d: Zijn er ook mindere kantjes? Moet je soms uit je comfortzone treden?

Amy: "Toen ik jonger was, sprak ik niet graag voor een publiek. In de Hotelschool moest je vaak in gesprek gaan met mensen, daaruit leerde ik veel. Als Mieke moet je ook al eens speechen, het gaat vlotter! Het is in die zin ook een fijne leerschool."

Anouk: "Wie ons beter kent, weet direct dat ook wij allebei terughoudend zijn bij onbekenden. Maar we worden er beter in (lacht)."

Céline: "Als Mieke Garnaal en eredame moet je bereid zijn om tijd vrij te maken om op de evenementen aanwezig te zijn. Een agendaatje kopen om alles bij te houden is geen overbodige luxe!

T-d: Jullie zijn ambassadeurs van onze gemeente. Wat moet je hier zeker gezien hebben?

Amy: "Dé bezienswaardigheid voor ons, zijn de Oostduinkerkse paardenvissers, die je vaak aan het werk ziet op het strand. Bovendien is het ambacht terecht gekroond tot Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid (UNESCO)."

Céline: "Ook al zagen we ze al vaak bezig, het blijft een fascinerend beeld. We merken ook dat de bezoekers steeds overweldigd zijn als de paardenvissers hun ding doen."

T-d: Waar droom je nog van?

Amy: "Dat we allemaal nog lang gezond blijven en dat we stilaan toch ons normale leven kunnen oppikken."

Anouk: "We hopen ook allemaal dat we hier kunnen blijven wonen, in de gemeente die ons zo nauw aan het hart ligt. "

T-D: En wat is jullie droom voor onze gemeente?

In koor: "Dat er nog veel Miekes volgen die deze toffe kans grijpen! Het is mooi dat oude tradities in ere gehouden worden."