Sprookjesachtig licht, pakken schuim en witte webben. De natuur is fascinerend in Koksijde.
De redactie van Tij-dingen is betoverd en geeft je een voorsmaakje van een paar speciale fenomenen.
Veel struiken – zoals kardinaalsmuts, duindoorn en meidoorn – zijn ingepakt met een dicht wit spinsel. Het lijkt op spinrag, maar is een stuk taaier en minder plakkerig. Deze spinsels worden gemaakt door de rupsen van spinselmotten of bastaardsatijnvlinders en beschermen de rupsen tegen vogels en sluipwespen. Na een paar weken verpoppen de rupsen en verdwijnen de spinsels. In juli komen de nachtvlinders uit.
Geen van beide rupsen mag je vergelijken met de eikenprocessierups (die niet in onze duinen leeft). Toch vermijd je best contact met de spinsels, want de rupsen van de bastaardsatijnvlinder bevatten brandhaartjes die irritatie veroorzaken. Blijf daarom op de wandelpaden. Kwam je er toch mee in contact? Wrijf er dan niet op en verwijder de haren met stromend (lauw) water. Neem je kleren vast met handschoenen en was ze zo warm mogelijk. Droog ze in de droogkast. Raadpleeg een arts bij ernstige huiduitslag.
De vraatschade vlakbij de spinsels is tijdelijk. Na het verpoppen, herstelt de plant zich vrij snel. Bestrijding is dus niet nodig. Rupsen worden natuurlijk vlinders én zijn ook voedsel voor jonge vogels.
Bij het horen van het woord fytoplankton gaan er waarschijnlijk weinig belletjes rinkelen. Bij plankton denk je vooral aan vissen. En toch. Af en toe doen deze algjes en pantserwiertjes van zich spreken. Zeevonk is hier een voorbeeld van. Een pantserwiertje dat maar tijdelijk in ons strandwater rondzweeft, maar je fascineert met zijn sprookjesachtig blauw licht.
Zeevonk steelt na zonsondergang de show na een periode van warm en windstil weer. Hou het weerbericht in de gaten.
Verwar dit fenomeen niet met de schuimalgen die in het vroege voorjaar in zee bloeien en bij het afsterven eiwitten vrijgeven. Wind en golven brengen deze eiwitten in beweging en zo ontstaat een wit, gelig tot bruin schuim. Dit is geen vervuiling. Bacteriën breken het schuim weer af. Minder mooi dan zeevonk, maar de typische geur blijft je wel bij. Een geur die kustmensen herkennen als de bloei van de zee. Prachtig toch?