Reveil: "De combinatie van muziek en poëzie maakt het gevoel van verlies concreet"

Nederlandstalige en Franse chansons worden afgewisseld met troostende zinnen. Bernd Verzele neemt je mee met pakkende woorden die het alledaagse leed beschrijven. Tij-dingen sprak met hem over Reveil in Koksijde.

Tij-dingen: Wat moeten de mensen weten over het optreden?

Bernd Verzele: "Pieter en Hannelore staan graag met anderen op het podium. Soms zien ze het groot, maar het mag ook gezellig en klein. Voor de voorstelling op Reveil vroegen ze aan Joris Lindemans (bas) en mij (voor de teksten) om langs te komen."

T-d: Wie zijn Pieter, Hannelore en Bernd?

Bernd: "Hannelore houdt van yoga, schapen, Orval en tuinieren. Ze zit liever in haar eigen tuin dan op een tropisch eiland. Pieter is fan van koken en fietsen. Mijn passie is theater: maken, spelen en bekijken. En ik ben onder de indruk van prachtige vergezichten die ik tijdens de reizen met mijn gezin opzoek. Pieter en Hannelore leerden elkaar kennen in het conservatorium in Brussel en sinds 2007 vormen zij een duo. Ze richten zich voornamelijk op zang (Frans, Nederlands, maar ook Duits) en traden al vaak op in binnen- en buitenland. En soms nodigen ze dus ook mensen uit, zoals op 1 november in Koksijde."

T-d: Wat is jullie link met onze gemeente?

Bernd: "Hannelore kwam van kleins af aan naar Oostduinkerke, haar grootouders hadden er een huisje. Zij kan veel herinneringen rapen, naast de vele schelpjes op het strand."

T-d: Wat betekent Reveil voor jou?

Bernd: "Muziek verbindt en zorgt voor troost, euforie en passie. Soms hebben we veel woorden nodig en soms is een beeld, een klank of een gebaar genoeg om elkaar te begrijpen. In andere gevallen bieden woorden ook troost, als het beeld alleen niet volstaat. De combinatie van muziek en poëzie maakt het gevoel van verlies heel concreet, want iedereen verloor al iemand dierbaar. Een spreekwoordelijke schouder doet dan deugd."

T-d: Haal je zelf troost uit woorden?

Bernd: "Woorden kunnen soms hard zijn, maar daar zijn ze niet voor gemaakt. Ze dienen vooral om elkaar beter te begrijpen, om pijn te verzachten… troosten dus. Muziek zorgt voor een extra dimensie – zelfs zonder woorden voel je dan de impact van opeenvolgende noten en akkoorden."

T-d: Wat is het meest troostende dat iemand ooit tegen je heeft gezegd?

Bernd: "Ik zie je graag. Vier woordjes met de mooiste lading die er bestaat. Als iedereen ter wereld, aan één iemand, deze vier woorden zegt, dan zou niemand zich eenzaam voelen. Maar misschien is dat wat naïef. Toch daag ik iedereen uit om dit zoveel mogelijk te zeggen, elke dag opnieuw: aan je partner, je kinderen, je buren. Ik zie je graag."

T-d: Wat brengt de toekomst voor jullie?

Bernd: "Artiesten staan vaak op een spreekwoordelijk kruispunt. We ontmoeten elkaar en proberen samen iets te creëren. Daarna gaat iedereen weer zijn eigen weg. Zo leidt Hannelore een koor waarmee ze binnenkort enkele concerten geeft. Pieter en Hannelore zijn ook nog bezig met een project rond Boris Vian (Franse schrijver, dichter, chansonnier en jazztrompettist, red). Zelf ben ik aan het schrijven aan de voorstelling 'Mon ami Henri/Mijn vriend Henri' rond de vriendschap tussen een Vlaamse soldaat en een Franstalige officier tijdens de Eerste Wereldoorlog. De bedoeling is dat er een echt paard op scène meespeelt. Elke dag staan we op met nieuwe ideeën, sommige overleven de dag, andere sneuvelen al na het eerste bakje troost."