"We brengen herwerkte versies van onze klassiekers, we doen de locatie eer aan"

De prijs? Een plek op het voorprogramma van het Studentenwelkom op de Oude Markt. Het trio, toen nog Evguenie Sokolov, genoemd naar een deuntje van Serge Gainsbourg, groeide snel uit tot een 5-tal dat de successen aan elkaar reeg. Aan het woord: frontman Klaas Delrue. Wist je dat hij een opmerkelijke link heeft met de Onze-Lieve-Vrouw Ter Duinenkerk?

Tij-dingen: Vandaag zijn we 25 jaar verder. Wat is het geheim van Yevgueni?

Klaas Delrue: "Geert en ik zijn al dikke vrienden sinds onze studententijd – en onze energie samen was onbetaalbaar, zeker als je er nog eens bijtelt dat Maarten en Geert neven zijn. Zij hadden al een paar eerdere experimenten achter de rug. Maar op het moment dat wij samenkwamen, voelden we de klik. En we meenden het echt. Het draait om goede muziek, maar ook de drive is belangrijk. Later is gebleken dat we over het talent beschikten om samen te blijven, want in het geval van veel bands groeien de leden uit elkaar door een verschil in ambitie of omdat er iemand niet meer kan volgen. Kort gezegd: het draait om vriendschap, talent én ambitie – zeker tijdens die beginjaren. Waardoor die succesvolle samenwerking blijft duren? We amuseren ons, het blijft een voorrecht om dit te kunnen doen. Ik heb er nog steeds veel plezier in. Anders hou je het ook niet zo lang vol, denk ik."

T-d: 2025 bleek opnieuw een schot in de roos. Een druk concertjaar?

Klaas: "Ja, we zullen uiteindelijk afkloppen op 60 stuks. Da's natuurlijk wel uitzonderlijk. (lacht) We hebben goed nagedacht over onze programmatie. Het werden 5 tours, met 5 verschillende bezettingen. In Koksijde doen we een intiem concert als trio, aangevuld met 2 strijkers. Passend in het bijzondere decor van de kerk. Je kan dat bv. niet vergelijken met een full band zoals in de culturele centra."

T-d: Hoe pak je zoiets organisatorisch aan?

Klaas: "We hebben al wat ervaring, dat helpt. En we stemmen de optredens op elkaar af. Eerst werkten we de 'normale' concertreeks af en Koksijde is één van de 14 stops van de kerkentournee. We merken dat de culturele centra blij zijn dat ze de zaal mogen verlaten. Soms is het een kans om een deelgemeente te bedienen."

T-d: Optreden in een (grote) kerk. Het lijkt moeilijker dan in een concertzaal.

Klaas: " Een bassist of een drummer laten spelen in een grote, weergalmende kerk: dat doe je beter niet. Maar met strijkers en zang kan je ook veel bereiken. Je creëert een spanningsveld, omdat je de 'ideale omstandigheden' inruilt voor een tochtige plek met harde stoelen. Mentaal is het uitdagend, je bent op een locatie waar vaak serieuze dingen gebeuren. De luisteraars leunen iets minder achterover, ze zitten letterlijk en figuurlijk op het puntje van hun stoel."

T-d: De O.L.V.-Ter Duinenkerk is zelfs een beetje een thuiswedstrijd?

Klaas: "Mijn grootnonkel was hier priester op het moment dat de kerk gebouwd werd. Zelf kan ik daar niet superveel over zeggen, maar ik weet wel dat hij enorm heeft geijverd voor dat gebouw. Zijn naam staat ook vermeld als je binnenkomt. Mijn papa kwam nog vaak op bezoek naar Koksijde, ikzelf heb mijn grootnonkel helaas niet gekend. Als kind ging ik wel 1 keer per jaar mee toen mijn vader langsging bij zijn huishoudster. Een grappige anekdote is dat ik al eens optrad in deze kerk en tijdens de soundcheck bij mezelf dacht: 'ik ken het hier ergens van'… (lacht)"

T-d: Ligt je playlist vast voor 5 december?

Klaas: "Ja, er is minder marge voor improvisatie. Als we in een cultureel centrum spelen, liggen niet alle nummers die we brengen al vast. In een kerkconcert wel, anders is het onmogelijk voor de klankman – en de strijkers hebben partituren nodig. We weten al wat werkt en wat niet, door het verleden, de 1e keer moesten we nog corrigeren na de try-outs."

T-d: Heb je een favoriet eigen nummer?

Klaas: "Er zijn artiesten die zeggen dat ze alle nummers beschouwen als eigen kindjes en dat ze niet kunnen kiezen. Bij mij is dat niet het geval. Ik geef alvast mee dat we zeker de meeste klassiekers brengen in Koksijde, herwerkt, we weten dat de mensen dat verwachten... Voor mij springt 'Adem' er uit, omdat het gaat over de geboorte van mijn oudste dochter. Ons meest bekende nummer, 'Als ze lacht', overstijgt ons als band. Om een voorbeeld te geven: ik heb dat al 5 keer gespeeld tijdens De Warmste Week omdat iemand het opdroeg aan iemand die er niet meer is of om een geliefde een hart onder de riem te steken. Afgelopen zomer merkten we op dat er opvallend veel jeugdbewegingen (die misschien op kamp waren in de regio) naar onze optredens afzakten. En dan hoe die gasten luidkeels meezongen tijdens 'Als ze lacht'… Dankzij mijn dochters van 6 en 9 hoorde ik de versie van #LikeMe. Dat doet het beste vermoeden voor de toekomst."

T-d: Welke artiesten inspireerden jou het meest?

Klaas: "Er zijn 3 artiesten die cruciaal waren in mijn ontwikkeling als songschrijver. De 1e is Luc De Vos (frontman van Gorki, red.). De combinatie tussen slaan en zalven en de humoristische twist van de Franse chansonnier Renaud slopen ook in mijn werk, vooral vroeger. En dan is er nog Tom Waits. Zijn verhalen en ballads heb ik grijsgedraaid toen ik een kotstudent was"

T-d: Volg je ook graag jong talent?

Klaas: "Zeker weten. Ik werkte van 2013 tot 2017 halftijds in Het Depot (Leuven, red.). Via het Open Mic-concept gaven we forum aan jonge singer-songwriters. Toen die job te druk werd, vroegen ze of ik die talentenzoektocht wilde blijven doen. 12 jaar later doe ik het nog steeds met evenveel plezier."

T-d: Welke optredens bleven je het meest bij?

Klaas: "Daar moet ik niet lang over nadenken: Dranouter 2007. Dat is gelukkig helemaal gefilmd en opgenomen - zo zit het niet alleen in ons hoofd. 2 jaar eerder traden we er al op in de kleinere concerttent en we waren toen al onder de indruk. 1.000 mensen waren present, en dat op zo'n vroeg uur. Maar die 1e keer in de grote tent, dat grensde voor ons aan het onvoorstelbare. Zelfs iets meer obscure nummers zoals 'Sara', 'Robbie II' en 'Eenzaam met jou' werden luidkeels meegezongen. En recent kwam er nog een favoriet moment bij met het REWIND-concert in de Brusselse AB. We speelden er integraal onze debuutplaat en ik ben nog steeds van m'n melk als ik terugdenk aan de warmte die we toen voelden van ons publiek."

T-d: Waar komt jullie populariteit vandaan, denk je?

Klaas: "Dat is moeilijk om over jezelf te zeggen, maar ik denk dat onze muziek meerdere generaties aanspreekt. En dat is een troef. Jongeren herkennen de muzieksmaak van hun ouders en worden ook aangetrokken door de rechtstreekse manier waarop we onze boodschappen brengen? Belangrijk is dat je jezelf niet te serieus neemt, Yevgueni is maatschappijkritisch, maar als het te belerend wordt probeer ik mezelf in dezelfde tekst ook vaak nog tot de orde te roepen. Dat zelfrelativerend sausje werd in de beginjaren niet door iedereen opgemerkt."