Café 'In de Zoete Inval': al 100 jaar een begrip

In de beginjaren was In de Zoete Inval de plek waar de dagloners van de omliggende steenbakkerijen een deel van hun centen besteedden. De steenbakkerij bestaat al lang niet meer, maar het café is nog altijd het laatste toevluchtsoord voor de dorstigen tussen Oostduinkerke en Nieuwpoort.

De huidige uitbater is Xavier Vanbillemont, zoon van kersvers ereburger Roland Vanbillemont en kleinzoon van de legendarische paardenvisser Amandus Mang Vanbillemont. Net als de paardenvisserij stroomt het herbergierschap door het bloed van de Vanbillemonts. Van 1956 tot 1991 baatten Mang Vanbillemont en Maria Vermeulen het café uit, daarna werd de fakkel doorgegeven aan Roland en in 2008 aan Xavier en zijn vrouw Valerie Courdain. Roland was vroeger tot ver buiten onze gemeentegrenzen bekend om zijn droogvis. Zowel Roland als Xavier groeiden op In de Zoete Inval en kregen de stiel met de paplepel (of is het bierlepel?) mee

"Maria was een volksmens. Ze opende het café elke dag om 8 uur en sloot pas toen de laatste klant de deur had dichtgedaan. Het was pas tijdens de laatste jaren van haar loopbaan dat ze op woensdagnamiddag sloot. Toen ik samen met ons pa verse garnalen binnenbracht, nam moeder haar telefoonboekje en belde ze geïnteresseerden op. Als dat nodig was, pelde ze de garnalen. Tijd om zelf naar zee te gaan, had ze niet. Ze stond steevast achter de toog. Iedereen was daar welkom", zegt Roland over zijn moeder.

Roland Vanbillemont

In 1991 nam Roland de tapkraan over. Sinds zijn achtste levensjaar was In de Zoete Inval zijn thuis, de stiel kreeg hij met de paplepel – of is het bierlepel – mee. Al Heeft Roland eerst 16 jaar gevist en daarna nog even voor de Regie voor Maritiem Transport (RMT) gewerkt, maar In de Zoete Inval was wel zijn hoofdstiel.

Roland is een echte volksfiguur en hij kon de mensen op zijn eigen sappige manier animeren als geen ander. Zijn droogvis was tot ver buiten Koksijde bekend en de mensen zakten graag af naar zijn café voor een pintje en een droogvis. Mensen van alle slag kwamen bij hem over de vloer. Werkmensen en ministers zaten samen aan de toog. Stefaan Declerck, oud-minister en voormalig burgemeester van Kortrijk, was één van de trouwe klanten.

Zoals hij het zelf zegt, bestond zijn klandizie uit drie soorten mensen:

• De vaste klanten
• De zomerklanten
• En de najaarsklanten: oudere mensen die met verlof zijn

Allemaal deftige mensen en geen swoateloars of droenkaerds, zoals Roland dat zo mooi omschrijft.

Roland vond in 1994 de wedstrijd Waar is de kak van Max? uit, ten voordele van Ten Anker, waar hij in het bestuur zat. Die wedstrijd komt terug in leven tijdens Groendyk-kermis. Roland stopte in 2008 met het café en vond de ideale troonopvolgers: zoon Xavier en zijn vrouw Valerie Courdain. 

Xavier Vanbillemont en Valerie Courdain

Zoals gezegd, namen Xavier en zijn vrouw Valerie De Zoete Inval in 2008 over. Ondertussen al de derde generatie Vanbillemonts.

Xavier is, net als zijn vader en grootvader vroeger, paardenvisser, maar Valerie staat voltijds achter de toog. Net als vroeger komen mensen van alle rang en stand langs. Zowel winter- als zomerklanten. En ook de jeugd vind zijn weg naar In de zoeten inval.

De studentenclub Moeder Peerdevisscher werd een zestal jaar geleden opgericht met studenten die wonen aan de kust en studeren in Gent. Zij hebben daar hun clublokaal in het weekend en op de nationale feestdag vieren ze Fête des Belges. Dan verandert het café in een beachparty.

Net als zijn vader indertijd is Xavier opgegroeid In de Zoete Inval. Een stiel die hij dus van thuis mee kreeg.

Is de opvolging verzekerd? Xavier en Valerie hebben twee dochters. Zij hebben de sleutel in handen of misschien de schoonzoon? "Nu, we zijn daar nog lang niet, laat ons eerst genieten van 100 jaar In de Zoete Inval."