“Thuis sterven, is niet altijd mogelijk: dan zijn wij er”

Nele Bekaert, ook garnaalvisser paardenlvisser in haar vrije tijd, coördineert dit nieuwe luik – samen met orthopedagoge Els Janssoone. Met hun team bieden ze warme, waardige zorg aan wie het leven loslaat.

Tij-dingen: Wat houdt hospicezorg juist in?

Nele Bekaert: “Hospicezorg is nieuw in Vlaanderen. Het doel? Snel opvang bieden aan personen met een volledig palliatief statuut. Mensen waarbij bij wie thuiszorg niet langer houdbaar is en een ziekenhuisopname geen noodzaak. Zo worden deze mensen in alle rust begeleid naar hun levenseinde, dicht bij familie en vrienden die hier ook comfortabel kunnen verblijven.”

Els: “In Nederland is hospicezorg al langer bekend en ingeburgerd. Daar merkten ze dat het voor een daling van het aantal ziekenhuisopnames zorgde. Maar ook dat er méér aandacht is voor pijnmanagement én emotionele en spirituele noden.”

T-d: Waarom koos Dunecluze – nog voor de 1e steenlegging van de nieuwe vleugel – voor 2 hospiceflats?

Nele: “Omdat meer dan de helft van alle ouderen in ons land sterft in een ziekenhuis. Daarmee zijn we koploper in Europa. Dunecluze wil daar een alternatief voor bieden. Mensen in hun laatste levensfase verkiezen vaak om te sterven in hun vertrouwde omgeving. Thuis sterven, is niet altijd mogelijk door complexe zorgnoden en een mantelzorger die 24/7 aanwezig moet zijn."“

Els: “We mogen het niet onderschatten, die mantelzorgers ervaren vaak stress en gezondheidsproblemen wanneer de draaglast te groot wordt. Met hospicezorg bieden wij ondersteuningwanneer de zorg thuis onder druk staat.”

T-d: Hoe ziet de hospicezorg in Dunecluze er concreet uit?

Nele: “Onze hospiceflats zijn ruim (54 m²), gezellig ingericht en beschikken over een slaapkamer, een aangepaste badkamer en een woonkamer met keuken. Er zijn geen bezoekuren dus naasten zijn altijd welkom en mogen bij de bewoner verblijven als ze dat willen. In de woonkamer staat zelfs een zetelbed voor 2 personen zodat naasten kunnen overnachten.”

Els: “Wat ik zo mooi vind aan deze kamers, is het uitzicht op het bos van het Abdijmuseum. Dat straalt zo’n rust uit. Bovendien hebben de flats een aparte ingang zodat ze bereikbaar zijn zonder het woonzorgcentrum te moeten doorkruisen.”

T-d: Hoe pakken jullie de zorg aan voor deze mensen?

Nele: “Gelukkig staan we er niet alleen voor. We werken met een team van zorgkundigen, verpleegkundigen, de sociale dienst, een ergotherapeut,… . Samen zorgen we voor warme en comfortabele zorg. Ook de eigen huisarts speelt een belangrijke rol in de palliatieve begeleiding. En als het nodig is, schakelen we het Palliatief Netwerk Westhoek-Oostende in voor extra ondersteuning."

Els: “We hebben ook een uitgebreide vrijwilligerswerking in Dunecluze. Enkele vrijwilligers zetten al hún hun schouders onder dit project. Mooi om te zien dat zoveel mensen, samen met ons, geloven in hospicezorg.”