De (online) Gedichtendag in de bibliotheek is op 28 januari. Meteen ook het startsein voor Poëzieweek die loopt t.e.m. 3 februari.
Daarom selecteerde Tij-dingen speciaal voor jou vier luisterfragmenten!
Samen is het thema van deze week. In deze uitdagende tijden vieren we meer dan ooit het samenleven, samenwerken, samenzijn en samen schrijven. Samen kunnen we veel.
Stuur je gedicht
Poëzie voedt ons, zorgt voor inspiratie en brengt ons samen. Dicht ook dit jaar mee.
Stuur voor maandag 25 januari je eigen gedicht rond het thema Samen naar bibliotheek@koksijde.be en ontdek je dichtwerkje in de bib. Leen je tijdens de Poëzieweek een gedichtenbundel? Dan krijg je er een poëziekaart van een bekende dichter bovenop.
De Poëzieweek is het grootste en meest laagdrempelige initiatief voor poëzie in de Lage Landen
Speel met woorden tijdens de poëzieweek
Samen is dit jaar het thema van de poëzieweek. Deel je mooiste gedicht met andere kinderen in de bibliotheek. Teken of knutsel er zelf iets bij, laat je fantasie de vrije loop. Werk alleen of Samen met je broer, zus, (groot)ouder of klasgenoten. Ga aan de slag, met veel of weinig woorden: dichten is fijn voor groot en klein.
Jouw creatieve inzendingen zijn welkom t.e.m. woensdag 16 januari.
Geef ze af in de bibliotheek of stuur ze naar jeugdbibliotheek@koksijde.be.
BOEM
PAUKESLAG
Wie is jouw favoriete (Vlaamse) dichter?
Is dat Paul Van Ostaijen? Guido Gezelle? Of misschien streekgenote Maud Vanhauwaert?
Deze dichteres is afkomstig uit (en ereburger van) Veurne. Ze won in 2015 nog de publieksprijs van de Herman De Coninckprijs, de belangrijkste Vlaamse poëzieprijs. Maud was ook al te gast in onze bibliotheek.
Wij zijn evenwijdig
Er komt een vrouw
naar mij toe. Ze zegt
'wij zijn evenwijdig,
raken elkaar in het
oneindige, laten we rennen'.
Zullen we wachten?
Zullen we wachten
tot de kinderen groot
zijn en de aardbeien
rood, ze zijn te bleek nog, te klein, te hard.
Zullen we wachten tot
de avond valt
en de nacht waarover
wij nog een keer
willen slapen.
Ze haakt haar arm in
de mijne tot een lemniscaat.
Zullen we wachten
op een eerste stap
zo reusachtig dat
je makkelijk een tent
tussen onze benen spant
waarin nieuwe kinderen
kamperen, aardbeien rijpen
en niemand nog buiten
de zomer kan_
En we rennen.
Met onze armen
zwaaien wij een maat
die bij ons past
Maud Vanhauwaert
Ilse Chamon, diensthoofd Communicatie, sprak dit gedicht in:
Gedicht ‘Koksijde’ uit de bundel ‘De grens is geen begrenzing’ (1978)
Een kokkel en een zee
schrijven in het zand Koksijde,
de zon waait de dagen open
in een schaakspel baadsters,
de laatste paardenvisser
hangt zijn net te drogen,
onder acht eeuwen zand
luidt de abdij het getij
over het land,
op de zandeeuwen
priemt jonge helm
en achter het duin zingt de wind
een zeemeermin.
eb en vloed,
wie kwam
komt altijd weer.
Fernand Florizoone, cultureel ambassadeur en stadsdichter van Koksijde
Ilse Chamon sprak dit gedicht in:
Koksijde-Dorp
Voor B.
de man is een huis van geduld
in een dorp dat langzaam zinkt
zien we ons in de ogen
van overmoedige dakdekkers
van piepende fietsen rond rotondes
de straten stretchen moeizaam
kijken bij doortocht de andere kant op
waar met steigers en vergunningen gevliegerd wordt
het waait van over duintoppen tot in de botten
van murmelende vissers waarvoor ooit
op blote voeten werd gemarcheerd
hoeveel bakkers hoeveel cafés hoeveel dichters
heb je nodig om een vuist te maken
dat wij nog bestaan
uit huizen en verhaallijnen
verstrikte netten en een benauwde borstkas
waarmee we ‘ s avonds als garnalen
in onze bedden liggen
en baden in sepia
berusten in de grote ogen
van doorschijnend geschilderde vrouwen
denken aan de heimwee
de vechtlust van de Zouaven
Bundel ‘We Zouden Naar Zee Gaan’ - een bloemlezing van Dichters van Wacht samengesteld door Luuk Gruwez met o.a. het gedicht ‘Koksijde’ van Astrid Haerens
Astrid Haerens trok voor het project ‘Iedereen Dichter’ in 2019 naar de Westhoek en kwam dus ook in Koksijde langs. Ze heeft ook opgetreden tijdens ‘Hoogbouw met woorden’ in het cultuurcentrum CasinoKoksijde.
Ilse Chamon sprak dit gedicht in:
Roare tiedn
In deeze doenkre en eeënzaame daagn
Ooër je veele mèènsjchn zaagn en klaagn.
'n Eeën is e brokke depressief,
'n andern test coronapositief.
Ooverlatst woarn 'k nog nor e moat egoan,
W' adn toen nog t' oope e koetertsje esloan.
Gin enkel symptoom was er an te zieën
Gin korsn, gin reuk- of smaakverlieës
Twi eurn loater test 'n positief!
Veeërtieën daagn ze riebewies kwiet!
Koksijdenaar Herman Keirsebilck
van het Dialectgenootschap Bachtn de Kuupe schreef dit gedicht in de taal van de streek.
Ilse Chamon sprak dit gedicht in:
