"Dit seizoen wil ik een grote stap zetten en mezelf tonen"

Tij-dingen: Hoe kwam de wielermicrobe bij jou tot stand? Op welke leeftijd begon je met koersen?
Emiel Vanacker: "Toen ik zes was en een fiets kreeg voor mijn eerste communie. Ik reed als kind wekelijks een rit van één of twee uur met mijn vader. Alles geraakte in een stroomversnelling toen ik als eerstejaarsnieuweling het Criterium van de Westhoek reed. Ik was dan 15 jaar. Als tweedejaars heb ik me ingeschreven bij de Wielerbond. Zo ben ik er verder in gerold."

T-d: Welk type coureur ben jij? Jij hebt nog een eindschot in huis na een lastige wedstrijd?
Emiel: "Ik ben iemand met een goede versnelling, ook na een lastige koers. Ik ben dus meer het spurterstype. Daarom wil ik zeker ook mijn basis vergroten. Niet dat ik een sprinter pur sang wil worden, maar ik moet wel die capaciteiten gebruiken. Ik probeer op alle vlakken sterker te worden."

T-d: Hoeveel uren train je per week?
Emiel: "Geen gemakkelijke vraag, omdat het ook afhangt van de periode. De winter is dé trainingsperiode omdat er dan geen koersen zijn, dan zit ik tot 15 uur per week op de fiets. In de zomer beperkt zich dat dan tot losrijden tussen de koersen door. Hoe beter de winter, hoe beter de zomer."

T-d: Ambieer je een profcontract?
Emiel: "Daar droomt iedereen natuurlijk van. Mijn belangrijkste doel dit jaar is: verbeteren en zo die stap vooruit zetten. Om prof te worden, moet je een alleskunner zijn: klimmen, tijdrijden en liefst nog snel zijn op het einde van een lastige koers. Een beetje van alle markten thuis zijn dus. Het niveau stijgt elk jaar. Al mijn wielercollega's hebben hetzelfde doel, dus dat is geen gemakkelijke ambitie. Iedereen strijdt tegen elkaar in dezelfde leeftijdsgroep. Verschillende klassen zoals in het voetbal, hebben we in het wielrennen niet. Als je puur voor je plezier koerst, dan rijden ze je eraf."

T-d: Win je regelmatig koersen? Of ben je meer een helper?
Emiel: Mijn laatste overwinning dateert uit mijn tijd als nieuweling, maar ik hoop om binnenkort opnieuw een ruiker te ontvangen. Je moet een beetje geluk hebben."

T-d: Welke koers wil je zeker ooit winnen?
Emiel: "Als belofte? De Youngster Coast Challenge. Een koers in eigen streek met passage door Heuvelland en dan spurten voor de overwinning in de Ter Duinenlaan. Dat moet zalig zijn."

T-d: Is er een koers die je absoluut nog wil rijden? Of één die je absoluut niet wil rijden?
Emiel: "De Ronde van Vlaanderen wil ik zeker doen. Geen twijfel mogelijk, dé klassieker in eigen land. Een koers die ik niet wil rijden? Ik wil ze allemaal rijden (lacht). Zelfs al is het de lastigste Tour de France uit de geschiedenis. Ik sla dat niet af."

T-d: Wie is jouw idool? Naar wie kijk je op?
Emiel: "Wout van Aert. Dat is toch iemand die alles kan. Het is bijna onmenselijk wat hij doet. Het voorbeeld van de alleskunner."

T-d: Heb je een favoriete wielerploeg?
Emiel: "Voor mij is dat Quick-Step. Ik kies voor hun mentaliteit en teamspirit. Een beetje te vergelijken met mijn eigen ploeg Urbano-Vulsteke CT. We hebben allemaal hetzelfde doel en gaan ervoor, met onze neuzen in dezelfde richting. Je moet je eigen ambities in dienst kunnen stellen van de ploeg. "

T-d: De feestdagen komen eraan. Let jij dan extra op? Of mag de broeksriem eraf in deze periode?
Emiel: "In de winter, buiten het wielerseizoen, mag wel iets meer. Zeker tijdens die één of twee weken dat je niet traint. Ook tijdens het seizoen probeer ik eens af te spreken met vrienden, in een koersvrije week. Het blijft dan wel bij een colaatje, ik drink sowieso zelden alcohol."