"Kinderen zijn altijd nieuwsgierig naar de prenten"

Tij-dingen: Maggy en Ingrid, jullie lezen geregeld voor in de bib. Vanwaar die passie?

Ingrid Vincent: "Enkele jaren terug werd ik aangesproken om voor te lezen in onze bib en ik zag dat onmiddellijk zitten. In ben een gepensioneerd kleuterleidster, voorlezen en poppenspel blijven twee van mijn lievelingsbezigheden."
Maggy Buyle: "Ik heb altijd al iets gehad met taal, want het verbindt mensen. Het verwondert me steeds weer hoe een auteur je raakt met een verhaal of poëzie. En als ik dan een verhaal voorlees, leg ik er mijn eigen ziel in."

T-d: Lezen jullie steeds voor dezelfde leeftijdsgroep?

Maggy: "Ik lees meestal voor aan lagereschoolkinderen."
Ingrid: "En mijn voorkeur gaat uit naar kleuters."

T-d: Is er een verschil in aanpak?

Maggy: "Een groot verschil zelfs. Ik heb meestal een stapel boeken bij. Wat me opvalt, is dat de kinderen altijd nieuwsgierig zijn naar de prenten. Ik zoek meestal boeken die mooi geïllustreerd zijn. Of ik zorg voor poëzie of versjes als tussendoortje. Soms ook een echte oorwurm."
Ingrid: "Voorlezen voor kleuters vind ik het leukst. Met veel mimiek en wat eigen inbreng. Liedjes ertussen bijvoorbeeld. Er moet interactie zijn: vragen stellen, zingen en bewegen."

T-d: Kiezen jullie zelf de boeken uit?

Ingrid: "Ik vraag aan de bib om er een paar klaar te leggen, maar heb ook leuke boeken van thuis mee."
Maggy: "Samen met het bibteam omdat we vaak met thema’s werken (Sinterklaas, kerst, Halloween, lente)."

T-d: Lezen jullie zelf graag? Een bepaald genre? Ook jeugd- of kinderboeken?

Maggy: "Ik lees alle genres graag, maar liefst een mooie roman. Kinder- en jeugdboeken bekoren mij door de grappige taal en de mooie illustraties. Ze houden je fantasie levendig."
Ingrid: "Ik lees weinig boeken, maar zoek vaak met mijn kleindochters naar passende boeken. Kijkboekjes bijvoorbeeld zijn zeer interessant voor de allerkleinsten."

T-d: Welk boek(en) zouden jullie aanraden aan (groot)ouders om voor te lezen?

Maggy: "Elke (groot)ouder moet het oeuvre van Annie M.G. Schmidt kennen. Zij is en blijft mijn nummer één."
Ingrid: "Ik raad sprookjesboeken aan voor oudere kinderen en dierenverhalen voor jongere kinderen. Ga ook altijd mee in de interesses van je kind of ga verder op de dingen die ze in de klas leren."

T-d: Welk boek(en) raden jullie aan om zelf te lezen?

Ingrid: "Dat laat ik aan de mensen zelf over, iedereen heeft een eigen voorkeur of interesse."

Maggy: "Boeken van Roald Dahl, Annie M.G. Schmidt, Guus Kuijer, Toon Tellegen, Marc De Bel, Jan Terlouw, Astrid Lindgren, Gerda Van Cleemput en nog veel andere."

T-d: Wat is je favoriete boek? Welke auteur springt eruit?

Maggy: “Misschien wisten zij alles van Toon Tellegen."
Ingrid: "Voor de allerkleinsten: Dick Bruna."

T-d: Waarom vinden jullie voorlezen belangrijk?

Ingrid: "Voorlezen is belangrijk voor het contact met boeken. Je leert een boek hanteren en het verrijkt je woordenschat. Het creëert een moment van samenhorigheid en gezelligheid. Een rustmomentje in deze onrustige wereld."
Maggy: "Ik hoop dat voorlezen kinderen stimuleert om zelf te lezen."

T-d: Zijn de kinderen nog aandachtig, nu ze zoveel triggers krijgen via digitale kanalen.

Maggy: "De kinderen blijven luisteren als je het boeiend brengt, met wat theater tussendoor. Oudere kinderen aanspreken, is niet evident en toch merk je dat stoere twaalfjarige jongens stiekem graag meeluisteren naar spannende kinderverhalen!"
Ingrid: "Het is veel moeilijker dan vroeger om hun aandacht vast te houden. Soms las ik een tussenmoment in."

T-d: Blijf je zitten of staan? Of beweeg je tijdens de voorleesmomenten?

Ingrid: "Je moet proberen om op allerlei manieren hun aandacht te behouden: mimiek inzetten, luid en stil praten, een verrassend geluid maken en je stem aanpassen. Aangepaste kledij dragen ook. Ik kan niet stilzitten als ik vertel. Ik wandel tussen de kinderen, laat hen meebewegen en stel vragen."

T-d: Gebruiken jullie verschillende stemmen of intonaties tijdens het voorlezen?

Maggy: "De intonaties, stemmetjes, bewegingen zijn essentieel om de aandacht te houden. Het is heerlijk om de vele gezichtjes te zien, lachend, vol spanning of triest als het verhaal ten einde is. Kinderen kunnen verrassend uit de hoek komen. Daarom is dit zo fijn om te doen."