"Koksijde is en blijft één van de mooiste omlopen"

Tij-dingen: Fiets je nog veel? Tegen de klok ook of is die tijd definitief voorbij?

Paul Herygers: "Te weinig eigenlijk. Ik ben zelf nog te veel met de koers bezig. Ik reed in de Tour rond met de gasten van Vive le Vélo (het wielerprogramma van Karl Vannieuwkerke, red.). In de Giro was ik ook aanwezig. De fietsen staan er al, maar voorlopig gebruik ik ze nog niet. Ook niet voor woon-werkverkeer. Mijn pensioen komt dichterbij en ik hoop om dan genoeg tijd te hebben. Als ik de genen heb van mijn broer Gustaaf, dan moet dat lukken. Hij startte ook pas na zijn pensioen en fietst intussen meer dan zijn collega-wielertoeristen. Elke dag de fiets op."

T-d: Ooit al een elektrische fiets uitgetest of zijn batterijen nog niet aan jou besteed?

Paul: "Thuis heb ik al een elektrische fiets staan. Een gewone, geen speedelec. Ik droom daar soms wel van, want ik zou direct gaan voor de Mercedes onder de speedelecs. Direct het beste materiaal, dat is nog een erfenis van mijn koersverleden, denk ik. Het prijskaartje is natuurlijk navenant."

T-d: Wat vind je van het groeiend aantal fietsstraten? Een positieve evolutie?

Paul: "Ik vind van wel. In Geel, waar ik woon, zijn er ook veel fietsstraten. Zelfs in de stadskern. In het begin is dat wat zoeken om achter de fietsers te blijven, maar het went snel."

T-d: Blijft de Duinencross jouw favoriete cyclocross?

Paul: "Ja. En het feit dat het dit jaar geen wereldbekerkoers meer is, verandert daar niks aan. Het is en blijft één van de mooiste omlopen. Volgens mij zal Koksijde de verschuiving op de kalender zeker overleven. Ik zal er zelf ook zijn op 5 januari om co-commentaar te geven. Bij alle koersen die op Sporza en Play Sports worden uitgezonden, zit ik in de commentaarstudio.. Samen met Renaat Schotte en Ruben Van Gucht op Sporza en Bram Lambert op Playsports. Alleen de koersen op VTM, dat zijn er vijf of zes, becommentarieer ik niet, maar ik ben daar dan wel om het parcours te keuren."

T-d: Zou je de Herygersduin nog opraken?

Paul: "Er is nog nooit iemand opgeraakt, het is een loopduin. Ik zou er wel nog afraken. (lacht) Wel opletten dat ik niet over de kop ga, zoals zoveel renners. In 1994 (Paul werd toen wereldkampioen, red.) heb ik me zelfs vergaloppeerd in de eerste ronde door al lopend een paar mensen voorbij te steken."

T-d: De te kloppen mannen blijven dit jaar opnieuw de grote drie: Pidcock, van Aert en van der Poel? Kan Eli Iserbyt zich daar nog tussenwringen?

Paul: "Je kan niet buiten die drie. Pas op, dat wil niet zeggen dat de koersen waaraan zij niet meedoen, waardeloos zijn. Je hebt nog veel echte veldrijders, met Eli Yserbyt op kop. Dat is een crosser pur sang. Als hij die extra stap wil zetten, dan moet het wel nu gebeuren. Soms komt hij al in de buurt, maar om echt te duelleren, moet hij nog een tand bijsteken. Misschien moet hij in het begin van het seizoen wat reserve inbouwen, maar winnen is winnen en alles wat je kan meepakken, moet je meepakken. Zeker die mannen. Je hebt ook een verplichting naar je werkgever toe. Hij kreeg onlangs een contractverlenging. Dan pak je beter het zekere voor het onzekere."

T-d: Heb je zelf een favoriete renner? Een renner waarvoor je net iets harder supportert?

Paul: "Nee, al kijk ik altijd uit naar de prestaties van een van Aert. En ik hoop ook op een jaar zonder rugproblemen bij van der Poel, want als hij in het veld komt, is het altijd dolle pret."

T-d: Zijn er nieuwe namen die we in de gaten moeten houden?

Paul: "Dat is moeilijk, het niveau ligt zo hoog. Buiten de grote drie zie ik vooral de vaste namen terugkeren: Laurens Sweeck, Lars Van der Haar, Michael Vanthourenhout en Eli Iserbyt. Er is nog niemand in staat om die te kloppen. Misschien Thibau Nys, die heeft al flitsen van zijn klasse laten zien. Nog iemand anders? Helaas niet, denk ik."

T-d: Een voorspelling: wie wordt dit jaar wereldkampioen?

Paul: "Ik ben geen helderziende, maar het WK vindt dit jaar plaats in Hoogerheide, de thuisbasis van Mathieu van der Poel. Ik gok op een duel tussen Wout en Mathieu, de twee beste crossers. Pidcock zet ik nog altijd een tikkeltje lager. Hij heeft wel de tourrit gewonnen op Alpe d'Huez, maar hij moet eerst die twee kloppen op een groot kampioenschap in het veld. Dan pas zet ik hem ernaast."

T-d: Je geeft al lang commentaar bij veldritten. Moest je daar een opleiding voor volgen?

Paul: "Nee. Ik geef nu ondertussen een twintigtal jaar commentaar en ik heb altijd een professor naast me gehad. Als je naast Michel Wuyts zit, leer je veel. Hij heeft me nooit de mond gesnoerd, maar af en toe maakte hij met een kwinkslag wel duidelijk wanneer ik iets moest bijsturen. Ik heb Kempische roots en soms sijpelen die door tot in de commentaarstoel. Een voorbeeld? Zo zei ik vroeger altijd vier uurs in plaats van vier uur. Wuyts zei dan: uurs? Dat ken ik niet. Paul, wat bedoel je daarmee? (lacht) Hij heeft het eruit gebabbeld. Voor de rest is dat commentaar gegeven spontaan gegroeid. Een ander voorbeeld was de renner Peter Dlask ik sprak het altijd uit als Glask."

T-d: Verrast het jou dat het triumviraat van Aert-van der Poel-Pidcock het zo goed doet op de weg? Is dat uitzonderlijk of denk je dat er veel wegcoureurs deugd zouden hebben van een veldritachtergrond?

Paul: "Veldrijden is toch een andere discipline en dat is niet voor iedereen weggelegd. Voor sommigen is het zelfs eerder een nadeel om ook in de winter te presteren. Neem nu Iserbyt, dat is het typevoorbeeld van een echte veldrijder. Op een bepaald moment hebben ze zijn kop zot gemaakt en probeerde hij het te maken als mountainbiker. Het was een verstandige beslissing om daarmee te stoppen. De combinatie blijft aartsmoeilijk. Zelfs voor toppers als Boom en Stybar heeft de weg niet gebaard wat van hen werd verwacht. Toch niet als je de eindbalans opmaakt."