"Ons doel? Het ambacht van het garnaalvissen te paard in ere houden"

Tij-dingen: Wat moeten de mensen zich voorstellen bij jullie vereniging? Wat doen jullie?

Marc Sirjacobs: "In 1967 besloot een groep jonge inwoners zich te verenigen. Ons doel? Het ambacht van het garnaalvissen te paard in ere houden en bevorderen. Daarnaast engageerden zij zich ook om het natuurschoon van de Westkust te behouden. Met bescheiden financiële middelen, maar met enorm veel goede wil en geestdrift, slaagde de Orde erin om zijn stempel te drukken op veel culturele en gastronomische activiteiten in Koksijde. Het belangrijkste doel blijft: zorgen dat de paardenvissers nooit verdwijnen."

T-d: Jullie worden elk jaar ontvangen op het Koninklijk Paleis. Een bijzondere gebeurtenis?

Marc: "Deze traditie gaat ook al terug tot 1967. Amper een paar Belgische verenigingen krijgen elk jaar een uitnodiging. De garnalen die we aanbieden, worden met veel smaak opgediend. Wist je dat de tomate-crevette één van de lievelingsgerechten is op het paleis?"

T-d: Jullie brengen jaarlijks een champagnefles uit met daarop de beeltenis van een paardenvisser?

Marc: "Eén van onze bestuursleden, Peter Germonprez (voormalig directeur van Toerisme Middelkerke en organisator van het champagneweekend in Middelkerke) had goede contacten met champagneboer Michel Vautrain en zo ontstond het idee om jaarlijks een capsule uit te geven met de beeltenis van een paardenvisser. Intussen zijn er al elf uitgebracht."

T-d: Jullie vereniging bestaat al 54 jaar. Wat waren de topmomenten?

Marc: "We kenden al veel topmomenten zoals de jaarlijkse ontvangsten op het paleis. In 1994 kreeg de Orde een gouden medaille van de Franse vereniging Sociéte d’encouragement au bien voor onze sociale en culturele inzet. In 1995 gingen we op audiëntie bij Paus Johannes Paulus II in het Vaticaan, een unieke ervaring. Drie jaar later reisden we met enkele leden naar Californië en bezochten we Eddie Kerkhofs (een Oostendenaar) die het restaurant Le Dome in Los Angeles uitbaat. Er vonden daar toen festiviteiten plaats ter ere van de grijze garnaal. In 2002 zakten we met een delegatie Paardenvissers en Ordeleden af naar garnaalvissers met tractoren in Morecambe Bay (in het noordwesten van Engeland). Wijlen Less, de plaatselijke garnaalhandelaar, had toen al twee machines om garnalen te pellen. Wat nog? De komst van VS-ambassadeur Howard W. Gutman en uiteraard het bezoek van het toenmalig vorstenpaar Albert II en Paola met opvolgers Filip en Mathilde. Onze meest recente uitstap leidde ons richting Zeeland, naar de Internationale Visserijverbroedering in Vlissingen met officiële ontvangst in het Prinsenlogement in Middelburg, ook zij zijn Immaterieel Cultureel Erfgoed."

T-d: Er zijn ook ridders en ambassadeurs van de Orde? Wat houdt dat in?

Marc: "Ridders zijn personen die iets betekenen voor de Koninklijke Orde van de Paardevisser. Dat kunnen prominenten zijn zoals hoge legerofficiers of ministers. Mensen die de grijze garnaal promoten. De ambassadeurs zijn over het algemeen chef-koks die zich inzetten om de grijze garnaal van de korte keten te promoten en te verwerken in hun menu’s. Als bewijs van hun ambassadeurschap krijgen zij een raamsticker."

T-d: Naar aanleiding van de watersnood in Wallonië overhandigden jullie een cheque. Hoe kwam dat initiatief tot stand?

Marc: "We wilden eerst paella klaarmaken in het rampgebied, maar we hadden vlug door dat dit onmogelijk was. Daarom beslisten we om de opbrengst van een reuzepaella te schenken aan Wanze, jumelagegemeente van Koksijde."

T-d: Zijn er ook paardenvissers lid van de Orde?

Marc: "Eigenlijk niet. De twee dekens van de paardenvissers, Roland Vanbillemont en Marius Dugardein, vergezellen ons altijd, zelfs in het buitenland, om de paardenvisserij te promoten. We werken natuurlijk nauw samen: de paardenvissers vissen op garnalen en de Koninklijke Orde van de Paardevisser verwerkt die in de paella ’s en garnalensoep."

T-d: Hebben jullie nog een droom?

Marc: "Ja, nog heel veel (lacht). Samen met de paardenvissers naar een streek gaan waar op een aparte manier wordt gevist op garnalen. Dat we de jeugd warm maken om onze doelstellingen in ere te houden en erover te waken dat de Oostduinkerkse paardenvisserij nooit verdwijnt. We zoeken dringend jongeren om te helpen bij activiteiten en te werken rond gastronomie, cultuur en natuur."