In de rubriek De fakkel van Koksijde draagt een inwoner het woord over aan iemand anders. De enige voorwaarde is dat hij of zij een directe link heeft met Koksijde. Johan Vanhoutte kreeg de fakkel in maart en gaf die door aan (voor)naamgenoot Johan Louwagie.
Tij-dingen: Leg eens kort uit wie je bent, wat je doet en waar je vandaan komt.
Johan Louwagie: "Ik ben geboren in Adinkerke in een apothekersgezin met zeven kinderen. In 1981 trouwde ik met Carine Coulier. Carine was juffrouw in het eerste leerjaar in de Gemeentelijke Basisschool in Oostduinkerke, iemand die iedereen kent. Wij zijn de ouders van Ellen en Jan en ondertussen daddy (opa) en moetie (oma) van Juta, Lize en Lyan. Sinds ons huwelijk wonen wij in Koksijde. Ik was leraar wiskunde in de hotelschool tot mijn pensioen in 2017 en ik leerde daar de culinaire wereld kennen."
In Koksijde heb je alles. Van gezonde zeelucht tot een eigen drinkwaterproductie.
T-d: Wat doe je om tot rust te komen?
Johan: "Ieder huisje heeft zijn kruisje is een bekende spreuk, maar daar zit ook veel waarheid in, denk ik. Ik vertelde altijd het volgende aan mijn leerlingen: wie goed is in wiskunde, zal later beter zijn problemen oplossen. Problemen zorgen voor stress. Naar de beste oplossingen zoeken en die vinden, dat zorgt voor een betere nachtrust. Wat mij volledig tot rust brengt, is sporten. Ik ga elke week tennissen en padellen, het hele jaar door."
T-d: Heb je nog andere hobby’s of passies?
Johan: "Tuinieren. Op school was ik erbij toen de wijntuin werd aangeplant. Ik stond klaar bij het snoeien en sproeien van de wijnstokken. Ik deed dat ook als bijberoep en was zelfstandig kleine tuinaannemer met als firmanaam Garden City. Dat is ook de naam van een zandbank in volle zee. Mijn specialiteit? Voornamelijk tuinonderhoud en windschermen plaatsen. Ik deed dat tot 2007. De laatste jaren van mijn schoolcarrière was ik preventieadviseur. Arbeids- en voedselveiligheid zijn twee belangrijke elementen in de horecaopleiding. Ik was de luis in de pels! Wat nog? Op de vleugelpiano een Walz of een studentenlied spelen. Ik moet dringend op bijscholing, er liggen hier stapels partituren, maar ze lezen is moeilijk. Wie leert mij een Boogiewoogie spelen? Ken jij iemand?"
T-d: Wat maakt onze gemeente uniek?
Johan: "Dat het onze gemeente is. Je hebt hier alles. Van gezonde zeelucht tot een eigen drinkwaterproductie. Sport, cultuur en ontspanning… aan niks een tekort. Te veel om allemaal op te noemen: gezonde zeelucht, veel zon, een mooi strand, reddingsdienst, zwembaden, musea, politie, brandweer, sportinfrastructuur, rusthuizen, een bibliotheek, een cultuurcentrum, scholen, cinema, cyclocross, golf, surfclubs, zeilclubs, ondernemers en mooie winkels, restaurants, natuur en bomen, muzikanten. Koksijde heeft zelfs een Night of the Proms. Wat wil je nog meer?"
Een goede leraar leert van zijn leerlingen, wist je dat?
T-d: Ooit al overwogen om ergens anders te wonen of te verhuizen?
Johan: "Ik wilde aan zee wonen, want als kind kregen mijn broer en ik de microbe van het sportvissen op zee mee van onze vader. Toen brachten wij de weekends en vakanties door in Nieuwpoort. Onze ouders hadden een villa op de dijk. Mijn broer Luc, de visser, en ik waren bezeten van de zee en de visvangst. Wij hadden het geluk, wij hadden een sportvissersvaartuig: De Jonas. Garnalen en tong en ook op kabeljauwvangst met de lijn. In 1987 bouwden Carine en ik in Koksijde-Dorp. We hebben zicht op de velden en de kerktorens van Oostduinkerke, Wulpen, Nieuwpoort en Veurne. Met de verrekijker zie ik soms de IJzertoren in Diksmuide. Waarom zouden we verhuizen?"
T-d: Genieten, wat is dat voor jou?
Johan: "Carpe Diem, pluk de dag! Leraar zijn is een mooi beroep, het is geen job want een job doe je van acht tot vijf. Een goede leraar leert van zijn leerlingen, wist je dat? Dat is ook genieten! Met de voetjes in het zeewater wandelen van Sint-Idesbald tot Oostduinkerke en terug. Zalig! Fietsen met vrienden van het ene terrasje naar het andere, een hotelletje in Nederland, een vakantiewoning huren en samen kokkerellen met de kinderen en kleinkinderen, petanque spelen tijdens de zomer, werkjes opknappen, programma’s op National Geographic of Discovery Channel volgen zoals Europe from above, Drain the Oceans of The Incredible Dr. Pol. Ook zalig ! En ik mag een oud-leerling niet vergeten: Jeroen Meus met zijn Dagelijkse Kost, daar geniet ik ook van. De kleinkinderen zien opgroeien dat is het mooiste dat er is, denk ik. Samen met mijn lief vrouwtje genieten wij met volle teugen."
Tij-dingen: Voor welke boeken, films, muziek of sportprestaties ga je graag zitten?
Johan: Boeken lezen, is niet aan mij besteed, maar ik heb wel een boek met meer dan 600 wiskundige puzzels, spellen en doordenkers: De dikke Pythagoras. Uren puzzelplezier voor jong en oud, met wiskunde als verrassende rode draad. Ik kan mij wel bezig houden met een cursus over lassen bijvoorbeeld. Zo van die technische leerboeken. Ik bekijk graag een mooie film of een spannende serie zoals La Casa De Papel. Vlaamse schlagers brengen ambiance en plezier, maar de Franse chansons met Edith Piaf, Gilbert Bécaud, Adamo, Mireille Mathieu, Françoise Hardy… dat is de max. Een voetbalmatch of een tennismatch op televisie kan ik wel volgen van begin tot einde, maar het missen is nu ook geen drama."
Ik ben een tevreden man, veel dromen doe ik niet.
T-d: Heb je nog een droom?"
Johan: "Ik ben een tevreden man, veel dromen doe ik niet. We zeggen wel eens met nieuwjaar: Goede gezondheid . Ja, dat is het enige dat we niet zelf in handen hebben. De meeste dromen zijn bedrog. Maar als ik wakker word naast jou dan droom ik nog. Ik voel je adem en zie je gezicht, je bent een droom die naast me ligt! Dat dit nog heel lang mag duren, daar droom ik van. Wat ik graag eens zou willen doen? Een deuntje op een kerkorgel spelen, maar dat is voor de Droomfabriek zeker?"
T-d: Wat vind je de belangrijkste gebeurtenis, evolutie of trend van de laatste jaren?
Johan: "Wij zijn opgegroeid zonder gsm, zonder gps, en internet. Een briefje schrijven naar je lief, in een omslag stoppen, postzegel erop en een weekje wachten op antwoord. Het waren andere tijden. De digitale communicatiewereld staat niet stil. 2021 was het tweede opeenvolgende jaar waarin niets was als tevoren. COVID-19 in delta- en omikronvarianten en het maskertje beheersten ons leven, maar we zijn er binnenkort vanaf. Ik zag beelden van de oorlog in Oekraïne. Onvoorstelbaar dat Oekraïense Russen tegen Russische Oekraïners vechten. Broeders tegen elkaar! Oorlog in Europa, wat een wereld is dat toch! De nieuwste trend? Meer bloot op straat heb ik gehoord: buikje bloot en kortere rokjes. Dat belooft! Opletten dat het niet opnieuw Meer blauw op straat wordt. (lacht)"
T-d: Neem ons mee naar je favoriete plek in onze gemeente.
Johan: "Mijn favoriete plek? Thuis natuurlijk! Maar ik begrijp je vraag. Moeilijk… er zijn zoveel mooie plekken in onze gemeente. Laten we dan het strand en de zee nemen."
T-d: Tot slot. Wie krijgt De fakkel van Koksijde van jou en waarom?
Johan: "Iemand die geboren is in Koksijde, dat vind je niet veel meer, maar wel iemand die al heel zijn leven in Koksijde woont en werkt. Bel ik nu? Vraag ik of hij komt? Hij staat hier hé. Gelijk welk uur, gelijk welke dag. We gaan voor mekaar in door het vuur. We leerden elkaar veertig jaar geleden kennen en we kunnen op elkaar rekenen. Een vriend des huizes. Jan Calcoen, een echte moat!”
