De fakkel van Koksijde: Robert Legein

Tij-dingen: Leg eens kort uit wie je bent, wat je doet en waar je vandaan komt.

Robert Legein: "Ik ben een geboren Oostduinkerkenaar en zag het levenslicht op 31 juli 1945. Ik stam uit een vissers- en IJslandvaardersfamilie en was nummer acht in een rij van elf kinderen. Samen met nog een broer ben ik de enige die niet als visser op zee heb gevaren. Na een korte carrière als wielrenner heb ik op mijn 23e de autohandel van mijn schoonvader voortgezet. Sinds 2015 ben ik met pensioen. Ik ben getrouwd met Anita Vanoverbeke en heb twee dochters: Sofhie en Stephanie."

T-d: Wat doe je om tot rust te komen?

Robert: "Mijn lijfleuze is rust roest. Fietsen en wandelen, samen met mijn vrouw Anita, staat het hele jaar door op mijn programma."

T-d: Heb je nog andere hobby’s of passies?

Robert: "In de vakantieperiodes erop uittrekken met mijn mobilhome, zowel in binnen- als buitenland. En dan voornamelijk om wielerwedstrijden te volgen zoals de Ronde van Frankrijk en ook jongerenwedstrijden in Normandië en Bretagne. Dat doe ik samen met mijn vrouw, mijn zus en mijn schoonbroer."

T-d: Genieten: wat is dat voor jou?

Robert: "Ik geniet enorm graag van de huiselijke sfeer. Het is soms als een café bij mij thuis. Veel vrienden en collega-wielrenners van vroeger komen langs om herinneringen op te halen. Met een koffietje of een ander teusje erbij."

T-d: Neem ons mee naar je favoriete plek in onze gemeente.

Robert: "De duinen. De meeste duinengebieden, zoals de Doornpanne of het Hannecartbos, zijn nu beschermd, maar ik weet nog hoe ik vroeger met mijn schoonbroer ging jagen op konijnen en fazanten. Ik had toen een jachtvergunning. Nu zijn er minder konijnen en fazanten dan vroeger, vossen zorgen ervoor dat de aantallen dalen. Ik ben ook heel benieuwd naar het nieuwe NAVIGO-museum. Ik verlang om te zien hoe het er zal uitzien met het skelet van potvis Valentijn dat daar zal hangen. Ik heb die potvis indertijd als één van de eersten gezien op het strand van Sint-André. Ik was aan het joggen."

T-d: Waar droom je nog van?

Robert: "Mijn droom is om nog lang en gelukkig te vertoeven bij mijn kinderen en om mijn oogappel Fieke te zien opgroeien."

T-d: Heb je al overwogen om te verhuizen?

Robert: "Ik zou nergens anders willen wonen dan in mijn huidige stek vlak naast mijn geboortehuis (een typisch vissershuisje). De zoon van mijn oudste broer, die heel wat jaren op IJsland heeft gevaren, woont daar nu. Het is een echt museum daarbinnen. Ik vind Koksijde trouwens de mooiste gemeente van de Belgische kust."

T-d: Wat maakt onze gemeente uniek?

Robert: "De vele toeristen en tweedeverblijvers die naar ons strand en onze duinen komen om te genieten van de natuur. De geur van jodium opsnuiven langs de waterlijn, raad ik iedereen aan. De campings van vroeger in de Westhinderstraat (waar Robert woont, red.) zijn ondertussen vervangen door huisjes voor tweedeverblijvers en dat vind ik een positieve evolutie. Nieuwe mensen leren kennen, altijd interessant."

T-d: Wat vind je de belangrijkste gebeurtenis, trend of evolutie van de laatste jaren?

Robert: "Naast de tweedeverblijvers komen ook veel buitenlandse toeristen onze gezonde zeelucht opsnuiven. Ze krijgen ook de kans om te genieten van de vele activiteiten in onze gemeente, het hele jaar door."

T-d: Voor welke boeken, films, muziek of sportprestaties ga je graag zitten?

Robert: "Ik heb enorm veel boeken en films liggen over wielrennen. Ik volg ook heel wat wedstrijden ter plaatse. Ik ben jarenlang sponsor en organisator geweest van wielerwedstrijden voor dames en ook beloften/elites in Oostduinkerke-Dorp."

T-d: Tot slot. Wie krijgt De fakkel van Koksijde van jou en waarom?

Robert: "Freddy Vansteenkiste. We zaten samen in de gemeenteschool van Oostduinkerke en hij stamt ook uit een vissersfamilie. Hij is vooral bekend voor zijn mooie schilderijen, vissers en de zee zijn geliefkoosde onderwerpen. Een heel sympathieke man waar iedereen vol lof over spreekt. Tijdens mijn korte wielercarrière was hij één van mijn grootste supporters."