Euplea is een poëtische novelle. Een symfonie in veertien delen. Veertien filmische beelden van Jade vloeien voort in veertien lyrische gedichten van Dimi. Veertien gedichten werden evenveel teksten van beiden. Ze brengen het verhaal van Eva, een mooi jong meisje dat aankomt met een trein in Zuid-Italië. Tij-dingen sprak met Dimi Reniers van de Spelleplekke uit Oostduinkerke en Jade Madoe, een Koksijdse cineaste.
Tij-dingen: Euplea is een bijzonder boek. Jullie hebben het filmische gekoppeld aan tekst. Eén project in twee verschillende media. Hoe is dat idee ontstaan?
Dimi Reniers (zijn pseudoniem is Oscar Louis, red.):”Het boek en de film zijn parallel gegroeid. De kortfilm Euplea, het eerste grote zelfstandig project van Jade (waarmee ze haar Master in Film behaalde aan het KASK in Gent) werd bekroond met de prijs Best International Short Film en Best Editing op het Scario Film Festival 2020 in Zuid-Italië. Eva Danino (hoofdrolspeelster in de kortfilm, red.) kreeg de prijs van Best Leading Actress op de Rome Independent Prisma Awards, een kortfilmfestival waar ook Matthee Van Holderbeke genomineerd werd in de categorie Best Cinematographer voor zijn bijdrage aan Euplea. Het boek Euplea is de literaire interpretatie van het verhaal dat we samen verzonnen. Het feit dat Euplea vorm krijgt in twee soorten media maakt het verhaal completer. Het idee is ontstaan in het hoofd van Jade …
Jade Madoe: “Klopt. Tijdens een stage in Italië, als filmmaakster aan het Ballet van Rome, belandde ik op het eiland in de baai van Napels. Ik zocht locaties om te draaien. De beelden die ik in die baai maakte, inspireerden me en ik wist dat ik de magie van die plek in een verhaal moest gieten. Omdat ik meer een beeldenmaker dan een verhalenverteller ben, zocht ik op. We kwamen samen om na te denken over een scenario, maar dan werd een scenario al gauw een boek en voila, er is nu een film én een boek.”
De vreugde van het schrijven past perfect in een wereld waarin wordt gegeten en gedronken (Dimi)
Tijdingen: En het verhaal zelf? Hoe is dat gegroeid?
Dimi: Wel, het boek Euplea een is poëtische novelle. Een symfonie in veertien delen. Veertien filmische beelden van Jade werden veertien lyrische gedichten van mezelf. Veertien gedichten werden veertien teksten van ons beiden.
Jade: Ze brengen het verhaal van Eva, een bloedmooi jong meisje dat aankomt met een trein in Zuid-Italië. De plek overspoelt haar met indrukken: er is de kracht van de zee, de mythische omgeving aan de voet van de Vesuvius en op zwemafstand een mysterieus vervloekt eiland. Eva ontmoet drie plaatselijke jongeren die haar op sleeptouw nemen. Dit alles onder de sluier van de oude mythologie, altijd overal aanwezig. De oude schilder Michele ontfermt zich over haar. Er ontstaat een unieke vriendschap en stilaan ontwaakt de vrouw in Eva. In het schuim van de branding wordt ze herboren als Venus.”
Dimi: “We hebben allebei een opleiding klassieke talen genoten en delen allebei een fascinatie voor de mythologie en de zee. De titel ‘Euplea’ verwijst naar het epitheton van de Griekse godin Aphrodite. Naast godin van de liefde staat de uit het schuim geborene ook in verhouding tot de evenwichtige zee. Daarom wordt ze ook wel Aphrodite Euplea’ – voor de goede vaart – genoemd.
T-d: Het boek zelf is ook op een speciale manier vormgegeven. Geeft dat een extra dimensie?
Jade: “Euplea verschijnt in een bibliofiele uitgave. Niet enkel de linnen hardcover, ook de gouden belettering maakt van dit boek een hebbeding. Een afwijkende manier van binden zorgt voor een unieke leeservaring. De bladzijden, gevouwen met de plooi op de buitenkant van het boek, zijn op de buitenzijde bedrukt. Dat geeft een voller gevoel bij het bladeren.
Dimi: “En dat is niet alles. In de gesloten bladzijden zit een fotoreeks met beelden uit de film Euplea verborgen. Een reeks foto’s van Jade die de onwerkelijkheid van sommige aspecten van het verhaal echt maakt.”
T-d: Dimi, je bent een duizendpoot. Hoe schakel je over van de kookpotten naar deze totaal andere wereld?
Dimi: “Hoe meer werelden, hoe meer interactie en hoe meer inspiratie ik krijg. De vreugde van het schrijven past perfect in een wereld waarin wordt gegeten en gedronken. Vroeger schreef ik altijd in bars en cafés. Het blijft dé plaats waar mensen komen om zichzelf te zijn en waar veel maskers afvallen.”
T-d: Jade, jij brengt veel tijd door in het buitenland. Heb je dat nodig om ideeën op te doen?
Jade: “(denkt na) Of ik het nodig heb? De wereld is zo groot en er zijn zo veel plekjes waar verhalen schuilgaan. Als je dan toevallig op zo’n plek belandt en het klopt plots allemaal… Dan weet je dat het de moeite was om te blijven zoeken en te ontdekken. Nieuwsgierig zijn, kan verslavend werken. Maar ik kom altijd graag terug naar Koksijde.”
T-d: Haalden jullie voor het boek inspiratie uit Koksijde?
Dimi: “De zee!”
Jade: “Inderdaad! Altijd de zee!”
T-d: Welke verborgen plek in onze gemeente moeten onze inwoners dringend (her)ontdekken?
Dimi: “Vooral de zee en de natuur. De zeehonden en de vogels. Koksijde speelt daar goed op in met projecten zoals Plastic Soep. Projecten gedragen door jonge mensen die op leerrijke en soms ludieke manier wijzen op de essentie van het probleem.”
Jade: “Het Delvauxmuseum heb ik altijd een speciale plek gevonden. Mijn ouders hielden er vroeger het restaurant open. Als kind liep ik verloren tussen de donkere gangen met naakte vrouwen en godinnen in de meest bevreemdende plekken. Een surrealistisch sfeertje waar ik vaak naar teruggrijp in mijn films en foto’s.
De wijde shots, het Italiaanse decor en de mythologische dimensie geven de film onmiskenbaar een vleugje van Jean-Luc Godards ‘Le Mépris’ mee. (Kortfilm.be)
Bestel Euplea in jouw favoriete boekhandel of koop het online voor 35 euro. Het boek is ook te koop in de Karavaan in Oostduinkerke.
