Bij Ariane Vyvey zit Koksijde in het bloed. Ze is al jaren K-ambassadeur. Iemand met een passie voor onze gemeente, een passie die ze graag deelt met anderen. Zo staat Erfgoeddag jaarlijks omcirkeld in haar agenda. Dat was nu niet anders, al zag het programma er noodgedwongen wel anders uit.

Enkele vrijetijdsdiensten van Lokaal Bestuur Koksijde organiseerden een erfgoedquiz. En wie won er? Sinds 24 april mag Ariane zich het allereerste Koksieds Erfgoedkraksje noemen.

Tij-dingen zocht haar op.

Tij-dingen: Je bent Koksieds Erfgoedkraksje, hopelijk de eerste in een lange reeks. Trots?
Ariane Vyvey: "Haha, trots is een groot woord, ik was eerder verrast dat het zo goed ging. Ik schrok wat van mezelf. Ik besef dat dit het resultaat is van al die jaren bezig te zijn met erfgoed en streekgeschiedenis. Ik ben gids bij de West-Vlaamse gidsenkring sinds 1984 en gids ondertussen al vele jaren in de Koksijdse musea. Ik heb dus al veel zien veranderen. Ik blijf zoveel mogelijk alle bijscholingen over streekgeschiedenis opvolgen, dat maakt me gelukkig en helpt me om mijn parate kennis bij te schaven. Zoals je ziet (glimlacht)."

T-d: Ben je altijd al gefascineerd geweest door erfgoed of is het de link met Koksijde die de doorslag gaf?
Ariane:
"Geschiedenis in het algemeen is al van kindsbeen af mijn grote interesse."

T-d: Is dit initiatief voor herhaling vatbaar?
Ariane:
"Ik denk van wel, alleen ben ik eigenlijk geen grote quizzer. Ik deed mee omdat ik het fijn vind dat de mensen van de cultuurdienst en de musea heel erg hun best doen om ons te informeren en online samenbrachten. Zo’n initiatief ondersteun ik graag en kijk… ik heb gewonnen. Ik reken erop dat de volgende keer nog meer mensen deelnemen: dat zal de strijd leuker en spannender maken."

Geschiedenis in het algemeen is al van kindsbeen af mijn grote interesse

T-d: Je bent nog altijd K-ambassadeur (musea en erfgoed). Wat geeft je daarin voldoening?
Ariane:
"Omdat ik al veel jaren als gids actief ben in Koksijde, volgde ik de opleidingen voor K-ambassadeur. Zolang ik voltijds werk, blijft mijn engagement eerder beperkt, maar het lukt toch af en toe. Erfgoeddag en Open Monumentendag zijn topmomenten voor mij. De bijscholingen geven telkens veel voldoening. Wanneer ik met pensioen zal zijn, hoop ik nog lang mee te draaien als vrijwilliger binnen erfgoed en musea."

T-d: Je bent op dit moment nog docent bij ZoWe verpleegkunde Brugge-Oostende en door je achtergrond ben je vrijwilliger in het vaccinatiecentrum. Vanwaar dit engagement?
Ariane:
"Mijn basisopleiding is psychiatrisch verpleegkundige. Als docent verpleegkunde ben ik  vertrouwd met het toedienen van inspuitingen en vaccins. Ik besef goed dat het opnieuw dezelfde groep hulpverleners is die nodig is om deze job te klaren. Daarom zijn alle handen nodig om zo snel mogelijk iedereen gevaccineerd te krijgen. Samen met mijn man (Stefaan Demoen, red.) – die gepensioneerd is – hebben we ons spontaan opgegeven om mee te helpen. Mijn man werkt dan ook veel meer uren in het vaccinatiecentrum dan ik."

We krijgen heel vaak te horen dat de organisatie prima is! De inzet van al die vrijwilligers en medewerkers is uiteraard onmisbaar

T-d: Het vaccinatiecentrum wordt bemand door mensen uit de zorg, die dit combineren met hun zware job. Heb je een boodschap voor hen?
Ariane:
"Een heel dikke pluim! Veel mensen uit de zorg draaien een shift mee op hun vrije dagen. Hun werk in de zorg motiveert hen om de klus zo snel mogelijk te klaren. Opnieuw is het dezelfde groep die onmisbaar is. Ik heb heel veel respect voor mijn collega’s. We mogen terecht fier zijn op de zinvolheid van ons werk."

T-d: Er zijn heel wat goede redenen om je te laten vaccineren. Wat is voor jou de belangrijkste?
Ariane:
"We krijgen het virus pas onder controle als zoveel mogelijk mensen gevaccineerd zijn. De onderlinge solidariteit is dus heel belangrijk. Laat je niet vaccineren voor jezelf, maar doe het voor elkaar. We maken allemaal gebruik van onze goede gezondheidszorg, we moeten dan ook meewerken om die recht te houden."

T-d: Moet je soms mensen geruststellen voor je de prik geeft?
Ariane:
"Heel af en toe. Ik zie snel wanneer iemand ongerust of bang is. Door het te benoemen en even op die angst in te gaan, voelen de mensen zich begrepen en dat stelt hen dan ook gerust."

T-d: Hebben mensen nog veel vragen als ze langskomen?
Ariane:
"De meeste mensen zijn goed op de hoogte. Af en toe hebben ze nog vragen die de verpleegkundige of de aanwezige dokter oplossen."

T-d: Hoe is je gevoel bij de reacties van wie langskomt voor zijn of haar prik? Zijn de mensen tevreden?
Ariane:
"De mensen zijn heel tevreden en tonen dit ook. Iedereen volgt nauwgezet de richtlijnen, het is fijn werken op die manier."

T-d: Verloopt de organisatie in Furnevent vlot?
Ariane:
"Héél vlot. We krijgen heel vaak te horen dat de organisatie prima is! De inzet van al die vrijwilligers en medewerkers is uiteraard onmisbaar."

T-d: Waar kijk je het meest naar uit na corona?
Ariane:
"Samen met familie en vrienden rond de tafel zitten en bijpraten."

T-d: Tot slot, wat is je lievelingsplekje in onze gemeente?
Ariane:
"De zee. Altijd weer de zee!"