Koksijdenaar Stijn Dewulf is een bezige dertiger met een druk gezinsleven en een voltijdse job bij PepsiCo. Hij is ook bekend om zijn liefde voor zijn 2 herdershonden, Rama en Laska, want Stijn is al 4 jaar hondencoach in bijberoep.

Hij gidst ons door de wereld van mantrailing. Wat is het en waarom is Stijn er zo door gebeten? Tij-dingen snuffelde aan de deur en ontdekte dat blaffende honden niet altijd bijten. Een gesprek.

Tij-dingen: Mantrailing met je hond. Kan je de lezer uitleggen wat dat is?

Stijn Dewulf: "Bij mantrailing volgt de hond een geurspoor van iemand. Niet van gelijk wie, maar de specifieke geur van een opgedragen persoon - die ik aan de hond voorleg. Aan de hand van een kledingstuk bijvoorbeeld. Door o.a. geursporen of hormonen die iemand (onbewust) achterlaat, vindt de hond zo iemand terug. Natuurlijk spelen afstand, tijd en afleiding een rol en dat bepaalt de moeilijkheidsgraad. Maar daar kan je op trainen. Deze techniek wordt gebruikt om vermiste personen te zoeken of zelfs mensenlevens te redden."

T-d: Waarom doe je dit en wat hoop je te bereiken?

Stijn: "Ik zocht al een tijdje naar een hondensport die zowel mijn honden als mijzelf kon prikkelen. En dat groeide uit tot een (gezonde) verslaving. Het is vooral van groot belang voor de hond, ze vinden het leuk en het is een uitdaging om een team te vormen tussen dier en begeleider. Honden met gedragsproblemen krijgen hier soms een positieve prikkel door. Vergeet niet dat een hond de genetische eigenschap heeft om op jacht te gaan. Tijdens deze discipline kunnen ze die techniek gericht toepassen. Hoe? Door stapsgewijs een goede basis aan te leggen en door op elkaar te vertrouwen. Deze speurtechniek wordt gebruikt zonder dat we de honden sturen, zonder verplichting - op een positieve en respectvolle manier."

T-d: Je hebt dus zelf een grote liefde hebt voor honden?

Stijn: "Dat klopt. Ik heb er zelf 2: Laska en Rama. Die beesten hebben mij in de richting geduwd van mantrailing en ook hondencoaching. De begeleiding van baasjes en honden volgens de beste aanpak. Mijn doel is om bij iedereen tot eenzelfde verbondenheid te komen zoals ik ervaar met eigen mijn honden."

T-d: Hoe lang ben je al hiermee bezig? In hoeverre is dit professioneel te noemen wat je doet?

Stijn: "Ik begon 8 jaar terug bij een hondenschool op de traditionele manier. Maar al snel ervaarde ik de grenzen hiervan. Ik wilde iedereen helpen volgens de juiste noden, de blokkades die ze ervaarden. Daarom startte ik 3 jaar geleden met DuneShepherds als bijberoep. Bij mij kan je terecht voor het opvoeden van een pup tot een volwassen hond, maar ook met honden die gedragsproblemen vertonen. En mantrailing natuurlijk. Voor dat laatste volgde ik seminaries en beschik ik over de juiste diploma’s, die ik heb behaald bij professionele trainers uit het buitenland: VS, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Die zijn actief bij de politie of het leger. In deze discipline leiden ze honden op over de hele wereld."

Het gebeurt al eens dat een agent vraagt wat we aan het doen zijn

T-d: Wat maakt een hond goed of slecht in mantrailing?

Stijn: "De groep baasjes en herders is heel divers, er zijn herders-jachthonden, maar ook bv. een Franse buldog die het uitstekend doet. We maken geen vergelijkingen tussen honden of rassen, elk dier heeft een eigen manier om een spoor te volgen. Het competitieve aspect laten we achterwege, het eindresultaat is belangrijk – en alle honden kunnen het. Ik ben wel gespecialiseerd in honden waar je altijd alert bij moet zijn. De dieren zijn altijd bezig, waakzaam, energiek en overprikkeld. Deze honden krijgen veel voldoening als ze een taak met verantwoordelijkheden succesvol afronden. Bij zo'n honden is de correcte opbouw heel belangrijk en zo komen ze los uit de opgebouwde en zenuwachtige patronen. Steeds meer zie ik positieve reacties bij honden met een handleiding. Het is niet dat alle problemen hiermee van de baan zijn, maar we genieten er toch van als we ze eventjes uit hun comfortzone krijgen. Dan stralen ook de baasjes mee."

T-d: Ooit voor een vreemde situatie gestaan?

Stijn: "Niet echt, tijdens de winter blijven we ook 's avonds doortrainen. We verlichten de honden en onszelf. Het gebeurt al eens dat een agent ons aanspreekt met de vraag wat we aan het doen zijn. Dan is het altijd wel even schrikken."

T-d: Hoe ziet een typische training eruit? Is het iets dat je alleen doet of in groep?

Stijn: "We werken per hond, dus dieren die problemen hebben met andere honden kunnen deze speurvorm probleemloos uitoefenen. De trainingen zijn 's avonds in de week of op zondagvoormiddag - op verschillende locaties aan de Westkust. Het eerste doel is motivatie en focus creëren voor de ‘verloren’ persoon. Daarna gaan we richting zintuigen: visueel en de neus."

T-d: Is er een verband met de K9 day? Werk jij soms samen met brandweer of politie?

Stijn: "Er is geen officiële samenwerking met brandweer of politie, maar deze manier wordt wel gebruikt om K9-honden op te leiden."

T-d: Wat doe je als je hond de weg kwijt is? Hoe groot is de actieradius van de honden?

Stijn: "Ook honden zijn af en toe minder in vorm. Als ze af van het spoor afwijken, proberen we de keer daarna nog gemotiveerder te zijn. Als je jaagt, leidt ook niet elk spoor tot een beloning. We werken op meerdere aspecten: ondergrond (bos, weide, zand, urban) , tijd, afstand en ook de weersomstandigheden hebben invloed op de geur."

T-d: Gebruik je geavanceerde technieken?

Stijn: "Ik vertrouw op het 'leren lezen' van de hond. Is er toch twijfel? Dan beschikken we over walkietalkies. Na de sessies bekijken we de opgenomen sporen via een app."

T-d: Zijn er veel mantrailers? Hoe zie je dit alles evolueren?

Stijn: "Ons ledenaantal blijft stijgen. Ik merk dat veel mensen de traditionele training kennen, maar hier de mogelijkheden niet van kennen. Vooral naar voldoening voor de honden om de neus te kunnen gebruiken."

>> Volg DuneShepherds op Facebook