Het is december 1956 in Oostduinkerke. De wereld zit midden in de Suezcrisis, benzine is schaars en je mag maar 60 km/u rijden op de weg.
Toch zorgt de krant L'Avenir d'Oostduinkerke voor optimisme.
Het nodigde zijn lezers uit om de zee te ontdekken 'in winterkleed'.
De Franstalige dorpskrant – uitgegeven door het plaatselijke Syndicat d’Initiative (vandaag bekend als dienst Toerisme of VVV) – wilde meer dan alleen activiteiten aankondigen.
Gemeente Koksijde verwierf de collectie Jacky Beun met waardevolle documenten, foto's en postkaarten over de visserij, de kust en onze gemeente. Eén van de vele stille getuigen over hoe het vroeger was, is deze (voor)pagina.
In dat Oostduinkerke woonden toen 3.000 mensen.
De hartverwarmende was eenvoudig: ondanks de kou, de benzineschaarste en de stormwind bleef er ruimte voor licht, muziek en ontmoeting. Het feestprogramma van toen laat niets aan de verbeelding over met dansavonden, nachtmissen en etalagewedstrijden.
"Omdat de zee, het strand en de duinen zelfs in de winter hun charme behouden, stelt het Feestcomité van Oostduinkerke-Bad een programma voor dat, zo hopen we, groot en klein zal bekoren."
Een greep uit het aanbod.
Tijdens de hele kerst- en nieuwjaarsperiode: grote etalagewedstrijd, open voor alle handelaars van 'het Bad' en 'het Dorp'.
Thema: Kerst en/of Nieuwjaar (originaliteit)
1.500 frank aan prijzen!
Nog meer voorpaginanieuws.
Zo lees je het rapport van het (zomer)toerisme: met een spectaculaire stijging van het aantal overnachtingen. Volgens de toenmalige redactie was het evenementenaanbod daar niet vreemd aan. Verder in het verslag lees je op welke manier Oostduinkerke extra bekendheid verwierf met o.a. meerdere passages op de nationale televisie.
De 2 uiterst rechtse kolommen duiden dan weer de herkomst van de (op dat moment) splinternieuwe Sint-Niklaaskerk. De oude visserskerk overleefde beide wereldoorlogen niet. Een modernistische kerk (tussen 1952 en 1956) volgens een ontwerp van Jean Gilson kwam in de plaats.
Bijna 70 jaar later vieren ze in Oostduinkerke nog altijd samen het einde van het jaar. Andere tijden, andere feesten.
Anno 2025 klinkt de eindejaarsvreugde niet meer uit taverne Les Ancres of zaal Minerva. Het doel blijft hetzelfde: mensen samenbrengen. Hoe dan? Kom op dinsdag 30 december naar de Sylvestervuren.
De krant werd voor het eerst uitgegeven vanaf 1929.
In Juli en augustus verscheen de krant elke week, in mei, juni en september om de 2 weken. De rest van het jaar, maandelijks.
De krant zal vooral uitgegeven zijn om Oostduinkerke en zijn toeristische activiteiten te promoten. P. Benoit was toen de redacteur en Ernest Beuken zorgde voor de publiciteit. Over hoe lang deze 1e editie verscheen, hebben we geen gegevens.
Wie was Ernest Beuken? Een Waal (uit Verviers). Hij was gepensioneerd luitenant, grootmeester van de grondverkoop (bijna geen enkele zandkorrel werd verhandeld zonder eerst door zijn vingers te zijn gegaan zei Honoré Loones ooit over hem). Hij was ook gemeenteraadslid en lid van de Commissie van Openbare Onderstand.
In december 1951 werd opnieuw een eerste jaargang nr 1 uitgegeven van l’ Avenir d’Oostduinkerke/De toekomst van Oostduinkerke, het ‘officieel bulletin van de vereniging voor vreemdelingenverkeer (VVV)’.
Het redactiecomité bestond uit Georges Dorné en Honoré Loones. Het blad verscheen halfmaandelijks in het seizoen en maandelijks tijdens de winter. Een abonnement voor een jaar kostte 50 Fr., een los nummer 5 Fr.
Georges Dorné, zoon van aannemer Theo Dorné, en vanaf 1953 jarenlang schepen van openbare werken, schreef onder de naam ‘Jan De Dweel’ in elk nummer een humoristisch, soms stout pamflet over één of andere gebeurtenis of volksfiguur, soms ook een gedicht. Zijn rubriek ‘Met ’t Zwientje en ’t vuulblek’ trok veel aandacht van de lezers.