"Johnny is een stuurse en norse visserszoon, maar zelf ben ik sociaal en optimistisch"

Tij-dingen: Je bent student verpleegkunde. Wat moeten de mensen nog weten?

Arne Dawyndt: "Ik woon al heel mijn leven in Oostduinkerke. Tijdens de zomer vind je me vooral op het water, want ik ben lesgever tijdens surfkampjes van surfschool.be. Ook ben ik vrijwillig monitor bij Kazou. Met die organisatie ga ik er dan op uit met personen met een beperking en jongeren, zo gingen we een tijdje terug naar Kroatië. Ik hou ook van atletiek. Dat is mijn uitlaatklep. Lopen zit in de familie, want mijn papa (Frank, red.) en zus Amber zijn uitstekende lopers. Mijn beste afstand? 400 meter, want ik mis de explosiviteit van een echte sprinter, maar heb een iets grotere motor. Natuurlijk niet te vergelijken met langeafstandslopers. Ik train meestal vier keer per week en beschouw dat zelden als een opdracht. Graag zou ik het record (49 seconden, 80 honderdsten) van mijn papa aanvallen, maar dan moet ik nog een half secondje sneller lopen dan mijn persoonlijk record (50.17)."

T-d: Je bent nu acteur. Hoe ging de bal aan het rollen? Had je al ervaring?

Arne: "Weinig, een toneeltje op school, meer niet. Ik ben wel fan van Belgische series, zeker West-Vlaamse. Ruim een jaar geleden verscheen er op Instagram een oproep dat er een casting was. Je moest jezelf eerst voorstellen via een video. De daaropvolgende ronde moest ik twee scenario's spelen en die tape doorsturen. Daarna kwamen de echte audities waarin ik met Sam Louwyck een scène mocht spelen. Ik was een beetje zenuwachtig, maar hij stelde me op mijn gemak. De dag nadien kreeg ik bericht dat ik de rol had."

T-d: Hoe was het om op de set te staan met echte topacteurs?

Arne: "Een hele leuke ervaring. De andere acteurs waren stuk voor stuk heel vriendelijk. Zeker Sam, hij speelde mijn nonkel Patrick en nam me op sleeptouw. Ik ben hem heel dankbaar."

T-d: Smaakt het naar meer?

Arne: "Ik focus eerst op mijn studies. Ik volg verpleegkunde en dat goed afronden in juni is nu mijn eerste prioriteit. Vorig semester liep ik stage in het operatiekwartier, dit voorjaar ben ik te vinden op de spoedafdeling van az West."

T-d:. Hoe vul je je rol zo goed in? Kreeg je tips?

Arne: "Johnny is een stuurse visserszoon die in de knoop ligt met zichzelf. Maar in mijn echte leven ben ik sociaal, optimistisch en zorg ik voor andere mensen. Het was dus even wennen om dat element naar boven te doen komen. Mijn collega's leerden me aan de hand van enkele trucjes hoe ik me best kon inleven en ik denk dat het goed is gelukt."

T-d: In Onder Vuur gebeurt er veel. Is dat emotioneel? Is je blik op de job van brandweerlui en andere hulpdiensten veranderd?

Arne: "Bij mij viel dat goed mee, omdat niet alle acteurs op elke scene aanwezig zijn. Dat neemt niet weg dat er veel pakkende momenten zijn en dat we moeten stilstaan bij wat brandweerlui doen voor de samenleving. Er zijn altijd risico's. Ik heb altijd al respect gehad voor mensen in de zorg of politiemannen en -vrouwen. Dat is nu nog groter. "

T-d: Je bent (zoon van) een visser in de serie. Een speciaal beroep.

Arne: "Dat klopt. Ik werkte trouwens ooit in een viswinkel, als jobstudent. Een job in de visserij is inderdaad niet altijd vanzelfsprekend. Tijdens de opnames zag ik hoe het leven achter de schermen is. Velen zijn ook lang weg van huis, ook die mensen moeten we koesteren."

T-d: Besef je dat mensen over de hele wereld jou zullen zien als het tweede seizoen van Onder Vuur op Netflix komt?

Arne: "Inderdaad, al stond ik daar nog niet bij stil. Het is een kleine rol, maar ik ben toch trots dat ik dit meemaakte. Dat neemt niemand me ooit af. We zien wel wat de toekomst brengt."

T-d: Wat is je favoriete plek in onze gemeente?

Arne: "De zee. Al van toen ik kind was, vind je me vaak terug op het strand. Zeker tijdens de zomer. Mijn surfpassie wakkerde die liefde extra aan. Voor mij is de Noordzee de mooiste van allemaal. Elke dag is hier anders, ik kom er tot rust."