In de rubriek De fakkel van Koksijde draagt een inwoner het woord over aan iemand anders. De enige voorwaarde is dat hij of zij een directe link heeft met Koksijde. Lucienne Provoost kreeg de fakkel in februari en gaf die door aan Denise Pylyser.

Tij-dingen: Leg eens kort uit wie je bent, wat je doet en waar je vandaan komt.

Denise Pylyser: "Ik ben Denise, een echte Oostduinkerkse in hart en nieren. De Pylysers zijn een bekende familie in onze gemeente. Ik ben getrouwd met Roger Soen en heb één zoon, Patrick, en een schoondochter, Sabine. Eigenlijk ben ik met pensioen, maar ik kan mijn stove en mijn klanten niet missen. Ondertussen werk ik al zestig jaar in de horeca. Eerst als dienster in een ijssalon dat ik na acht jaar, samen met mijn man, overnam en omdoopte tot restaurant Venise. In 1970 was dat. Sinds kort ben ik culinair ambassadrice, een titel waar ik toch fier op ben. Ik stam af van een muzikale familie, mijn vader speelde slagwerk en mijn broer was klarinetspeler. Ik had graag accordeon leren spelen, maar toen mijn vader overleed, is het er niet meer van gekomen en later, door mijn werk, kon ik er geen tijd meer voor vrijmaken."

Eigenlijk ben ik met pensioen, maar ik kan mijn stove en mijn klanten niet missen

T-d: Wat doe je om tot rust te komen?

Denise: "Mijn tuin onderhouden, bijvoorbeeld de rozen snoeien en bloemen planten. Ik lig ook graag in mijn zetel in de tuin, te genieten van het groen en de vogels die fluiten. Even weg zijn van alles."

T-d: Heb je nog andere hobby’s of passies?

Denise: "Mijn tuin. Ik heb heel wat dieren: geiten, kippen, konijnen, Chanelle de poes, een volière met parkieten en kanaries. En onze vijver natuurlijk. We wonen hier nu 48 jaar en er zwemmen kois tussen van 40 jaar oud. Koken is natuurlijk mijn andere passie. Vooral de oude recepten van mijn moeder: stoofvlees, hutsepot, konijn en tomate-crevette. Garnalen trekken doe ik graag."

T-d: Waar droom je nog van?

Denise: "Dat ik nog lang bij mijn klanten mag zijn en mijn man, zoon en schoondochter kan helpen in de zaak."

T-d: Neem ons mee naar je favoriete plek in onze gemeente.

Denise: "Het kapelletje hier bij mij thuis, een mooi gebouw, zowel vanbinnen als vanbuiten. Een plek om tot bezinning te komen. De zee ook natuurlijk. 's Avonds wandelen en luisteren naar het rollen van de golven. Zalig. En dierenasiel Ganzeweide wil ik ook vermelden, een tweede thuis voor veel dieren."

T-d: Genieten: wat is dat voor jou?

Denise: "Een glaasje drinken met wat muziek erbij en een dansje plaatsen voor mijn jukebox. Ik zing ook graag. Vooral muziek uit de jaren 60, 70 en 80. Mijn favorieten? Piet Veerman, Engelbert Humperdinck en Elvis."

T-d: Heb je al overwogen om te verhuizen?

Denise: "Nee, dat zal ik nooit doen. Ik ben hier geboren en ik blijf hier tot het einde."

T-d: Wat maakt onze gemeente uniek?

Denise: "De paardenvissers en de Garnaalfeesten. De stoet is één van de hoogtepunten van het jaar."

's Avonds wandelen en luisteren naar het rollen van de golven. Zalig.

T-d: Voor welke boeken, films, muziek of sportprestaties ga je graag zitten?

Denise: "Zoals ik al zei: de muziek van de jaren 60, 70 en 80."

T-d: Heb je nog een boodschap voor de lezer?

Denise: "Goh, alleen dat ik een heel tof team heb. Zowel de mensen die opdienen als het keukenpersoneel. Een bijzondere vermelding voor Rudy die hier al 30 jaar werkt. Onlangs ging Antoine nog met pensioen, hij was ook dertig jaar bij ons. En ik doe nog altijd graag wat ik doe. Ik ben begonnen als dienster in het ijsjessalon tijdens de Garnaalfeesten en op 1 januari 1971 − de dag dat de BTW werd ingevoerd − zijn Roger en ik begonnen met de Venise en we zijn er nog altijd."

T-d: Tot slot. Wie krijgt De fakkel van Koksijde van jou en waarom?

Denise: "Robert Legein. Een heel sympathieke man en ook een geboren Oostduinkerkenaar. Ik kan uren met hem babbelen over de mensen van vroeger. Net als mijn zoon is hij een koersfanaat."