In het dagelijks leven werkt Günther Vanbleu in het NAVIGO-Visserijmuseum als technicus. Hij zorgt daar voor de vissen die rondzwemmen in de aquaria. Maar ook buiten zijn uren is Günther iemand die zorgt.
Hij is vrijwilliger bij de brandweer en neemt samen met zijn collega's deel aan de 100km-run van Kom op tegen Kanker.
Tij-dingen: Hoe lang ben je al lid van de brandweer? En hoe kreeg je de smaak te pakken?
Günther Vanbleu: "Ondertussen al 27 jaar. Mijn vader was vroeger bij de brandweer. Telkens hij een oproep kreeg, vond ik het spannend om achteraf te horen hoe het was geweest. In die tijd gingen de sirenes nog af bij een oproep. Zo kreeg ik de kriebels te pakken."
T-d: Jullie doen mee met de 100km-run van Kom op tegen Kanker. Vanwaar komt het idee?
Günther: "Ik zag een bericht voor de 100km-run op het intranet van Lokaal Bestuur Koksijde. Het leek me ideaal dat die plaatsvindt in Koksijde. Ik loop zelf heel graag, enkele jaren geleden liep ik een marathon en dat is me goed bevallen. Alle plekjes waren al volzet behalve voor ploegen van onze organisatie. Ik ben direct beginnen rondbellen naar collega’s met de vraag of ze het zagen zitten om te lopen voor het goede doel. Hun positieve reacties leidden ertoe om ons in te schrijven en een reeks acties op het getouw te zetten om het inschrijvingsgeld van 2.500 euro te verzamelen."
Bij de brandweer ga je om te helpen. Of het nu gaat om mensen of dieren
T-d: Hoeveel collega’s zetten hun schouders onder dit project?
Günther: "Alle collega’s van brandweerpost Koksijde geven meer dan het beste van zichzelf om het Kankerfonds te helpen. Verschillende collega’s kwamen spontaan af met uiteenlopende acties die ze zelf wilden organiseren: zoals een maand lang kant en klare spaghetti verkopen, vers gebakken Brusselse wafels verkopen op de vrijdagmarkt of een pannenkoekenslag."
T-d: Hoeveel kilometer ben jij van plan om te lopen?
Günther: "Ik loop 40 kilometer op 5 september, Mathieu Vandermeeren loopt 30 kilometer, Michael Govaerts 20 en Marc Van Hoorebeeck 10 kilometer. Samen 100 kilometer dus."
T-d: Waarom zou iemand brandweerman moeten worden volgens jou? Als je iemand moet overtuigen, wat zou je zeggen?
Günther: "Bij de brandweer ga je om te helpen. Of het nu gaat om mensen of dieren. Maar ook proberen we bezittingen of natuur te beschermen. Je stelt jezelf ten dienste van de maatschappij. De waardering en dankbaarheid van mensen bij een redding of hulp in moeilijke momenten zorgen ervoor dat de motivatie altijd blijft. Ook al moeten we soms in benarde omstandigheden werken."
De laatste jaren is er steeds meer stormschade door natuurgeweld
T-d: Welke redding of brandweeractie is je het meest bijgebleven?
Günther: "Goh, moeilijke vraag. Ik heb er ondertussen al zoveel meegemaakt. Zo hadden we eens een brand op de tweede verdieping van een appartementsgebouw tijdens de nacht. We moesten veel mensen evacueren en we raakten maar moeilijk bij de brandhaard. De aangespoelde potvissen op het strand van Koksijde in 1994 waar we bewakingsdienst hadden, zijn me ook bijgebleven. Zeker de geur. Welke nog? De redding van een geknelde persoon onder het puin van de omgevallen torenkraan in Nieuwpoort, de zware brand in de serres in Adinkerke. De laatste jaren is er steeds meer stormschade door natuurgeweld, ook een gevallen torenkraan op de Zeedijk van Koksijde is me bijgebleven en dan ook nog de redding van een persoon die twee en een half uur gekneld zat in de cabine van zijn graafkraan."
T-d: Heb je nog een leuke anekdote?
Günther: "Op een dag werden we opgeroepen naar het strand toen een paard was weggelopen en in daarna in zee was verdwenen. We konden alleen vaststellen dat het paard inderdaad verdwenen was. Het enige dat erop zat, was de eigenares troosten Na contact met de zeereddingsdienst kregen we ineens te horen dat het paard rondzwom in volle zee op anderhalve kilometer van het strand. Wij terug naar de eigenares met het goede nieuws en zij wist niet wat haar overkwam. Na anderhalf uur - en met de hulp van duikers –stapte het paard heelhuids terug op het strand … alsof er niets was gebeurt (lacht)."
