Geen rood, geen brood: boek over veemarkten in onze regio

De veeprijskamp in Wulpen was elk jaar een groot event. Landbouwers, kwekers, fokkers en handelaars zakten massaal af naar de voorloper van het vandaag bekende Landelijk feest. Lees hieronder een gesprek met Marc Wackenier.

Tij-dingen: Stel jezelf kort voor. Wat is je link met onze gemeente?
Marc Wackenier: "Ik woon in Alveringem, ooit de Koningin van Bachten de Kupe. Ik ben licentiaat Diplomatieke Wetenschappen, gewezen schepen en ereburgemeester van Alveringem. Ik heb een intense band met Oostduinkerke: mijn grootouders woonden hier en ik heb er nog steeds familie, want mijn dochter en de familie van mijn partner wonen in Oostduinkerke. Ook in het charmante Wulpen heb ik familiale banden. Ik ben samenwonend met Anita Vandenberghe, verpleegster in Veurne."

T-d: Hoe lang heb je aan je boek geschreven? Was het een hele klus?
Marc: "Ik heb twee jaar gewerkt aan het boek. Tijdens de coronabeperkingen kon ik toch tientallen fokkers, en liefhebbers van het rood ras bezoeken. Het was een opdracht die ik ooit eens wilde realiseren, omdat ik de zoon ben van een veehandelaar en met mijn neus onder de kerktoren woonde. Bovendien is het rood ras van West-Vlaanderen een stuk van ons erfgoed. Ondanks de vele inspanningen van tientalen fokkers en kwekers was het ras bijna verdwenen. Het tij werd gekeerd en het ras is nu beschermd als erfgoed. Het vlees van het rood ras is wel een nicheproduct en is Europees erkend als beschermde oorsprong benaming-product. De aantallen rode runderen zijn weliswaar beperkt."

T-d: Zonder al te veel te vertellen: waarover gaat je boek?
Marc: "Het boek gaat vooral over de evolutie die het ras heeft doorgemaakt en over de vele inspanningen die we leverden om het ras te veredelen en te laten uitgroeien tot een economisch rendabel ras. Ik heb het over de jaarmarkten, prijskampen, etc. die werden georganiseerd in West-Vlaanderen. Met de focus op enkele regio’s die een grote rol speelden zoals o.a. Alveringem, Wulpen, Gistel, Slijpe en Roesbrugge."

T-d: Is de basis theorie of bevat het boek ook praktische tips of getuigenissen?
Marc: "Ik denk dat wij ons erfgoed alleen kunnen behoeden voor de ondergang als we er voldoende kennis over hebben van het object. In dit geval dus het rood rund van West-Vlaanderen. Het boek levert een bijdrage om het onderwerp bij een breed publiek uit te dragen."

T-d: Waarom vind je dat iemand jouw boek moet lezen?
Marc: "Ik heb al drie boeken geschreven over heemkundige onderwerpen en telkens ligt de focus op mijn dorp Alveringem. Die benadering lijkt me representatief voor zoveel andere dorpen in de Westhoek."

T-d: Ben je van plan om nog meer boeken uit te brengen?
Marc: "In het boek dat straks verschijnt ging ik zoek naar kwekers, fokkers, boeren, veehandelaars, veeartsen die iets te maken hebben of hadden met het rood ras. Ik voerde eindeloze gesprekken met landbouwers die gebeten zijn door de microbe van het ras. In dat opzicht was het bezoek aan enkele stierenhouders van toen erg verrijkend."

T-d: Heb je nog een speciale boodschap voor onze lezers?
Marc: "Mijn boodschap: ook al ben je niet rechtstreeks betrokken bij de veeteelt en het ras rood rund, toch moet je beseffen dat het gedomesticeerd (afgericht, red.) rund een levensader was (en is) voor onze samenleving. Geen enkel ander dier bracht zoveel bij in de evolutie van de maatschappij. Het levert en leverde trekkracht, voedsel, melk, vlees, leder, mest voor de akkers."