In Koksijde hebben we een lange traditie om oud-strijders en de gesneuvelden uit beide wereldoorlogen te herdenken. Plechtigheden die de herinnering levend houden aan zij die hun leven gaven voor het vaderland.
Tij-dingen sprak met Jean-Louis Peeters, voorzitter van het 'Koninklijk Verbond der Veteranen Koning Leopold III' en ceremoniemeester voor de plaatselijke plechtigheden.
Tij-dingen: Oud-strijders zijn er (bijna) niet meer. Hoe houden jullie de herdenking levend?
Jean-Louis Peeters: "In onze vereniging (Leopold III) zitten nog twee echte oud-strijders uit de Tweede Wereldoorlog van respectievelijk 94 en 96 jaar oud. Eén oud-strijder kan de plechtigheden wel niet meer bijwonen door zijn mindere gezondheid. Gelukkig besliste de legertop dat elke militair die minstens 4 maanden een buitenlandse opdracht vervulde, als veteraan wordt bestempeld. Zo kan er vers bloed instromen en daardoor telt onze vereniging 2 extra veteranen. We zoeken altijd nieuwe mensen. Wie geïnteresseerd is, mag contact opnemen."
T-d: Zijn al jullie leden (ex-)militairen of zitten daar ook gewone burgers tussen?
Jean-Louis: "In het begin waren het inderdaad allemaal militairen en in ons geval dus militairen die onder Leopold III vochten. Ondertussen mogen ook sympathisanten lid worden. Gewone burgers dus. Alle vaderlandslievende verenigingen staan open voor wie interesse heeft. Ik denk dan aan iemands vader of grootvader die streed in de Tweede Wereldoorlog of iemands oom die krijgsgevangene was."
We zoeken altijd nieuwe mensen. Wie geïnteresseerd is, mag contact opnemen.
T-d: Welk monument voor de gesneuvelden in Koksijde vind jij het mooist?
Jean-Louis: "Het monument voor de zoeaven in Koksijde-Bad. Vooral vanwege de geschiedenis. Ik ben een ex-militair van het Kwartier in Lombardsijde waar de zoeaven ook op 2 plekken worden herdacht: een monument en de begraafplaats in Lombardsijde. Ik hou die traditie daar ook levendig. Sowieso vind ik elk monument belangrijk. We mogen het verleden niet vergeten."
T-d: Hoe kwam je bij het 'Koninklijk Verbond der Veteranen Koning Leopold III' terecht?
Jean-Louis: "In 2000 werd ik verantwoordelijk voor de tradities in het Kwartier van Lombardsijde. Zo nam ik ook de rol van tussenpersoon tussen het Kwartier en 'Vriendenkring van de Luchtdoelartillerie in Brussel' op mij. Nog later werd ik vaandeldrager voor de Luchtdoelartillerie en zo ben ik er verder en verder in gerold. De interesse kwam er al van thuis uit. Mijn vader werd in WO II verplicht om te werken in Duitsland en mijn oom vocht bij het Bataillon d'Irlande."
T-d: Ben je al lang voorzitter?
Jean-Louis: "Twee jaar. In 2016 werd ik penningmeester, daarna ook nog secretaris en toen Alfons Vandermaele (uit Oostduinkerke) stierf, volgde ik hem op."
T-d: Sinds kort ben je ceremoniemeester, wat houdt dat in?
Jean-Louis: "Alain Fontain was vroeger ceremoniemeester en ik ben hem opgevolgd. De gemeente organiseert de plechtigheden, in Koksijde is Darius Hillewaere mijn contactpersoon en ik zorg samen met hem voor het goede verloop: welke liederen worden er gespeeld of wie loopt vooraan? Of zorgen voor een parasol als het te warm is of een stoel tijdens een lange ceremonie. In de praktijk veranderen de scenario's niet zoveel van jaar op jaar. Ik let ook op de kledij, maar ik ben wel niet te streng, want het zijn allemaal vrijwilligers. Officieel mogen bv. alleen officiële medailles links worden gedragen en de andere rechts. Het kostuum bestaat uit een grijze broek, een marineblauwe blazer, een wit hemd, witte handschoenen, een muts en een das. Voor de mensen zijn vooral de vaandels belangrijk, dus zorg ik dat er zeker genoeg vaandeldragers zijn. In principe zou ik als ceremoniemeester geen vaandel mogen dragen, maar als ik merk dat er weinig vaandeldragers zijn, doe ik dat toch. Thuis heb ik 4 vaandels liggen: een vaandel van de luchtdoelartillerie, één voor het verbond der veteranen Leopold III, een vaandel voor de zoeaven en nog een vaandel voor de Ware Vaderlanders. Mijn zoon en dochter dragen ook soms een vaandel. De traditie wordt dus voortgezet. (glimlacht)"
T-d: Begeleid je alle huldigingen in Koksijde? Hoeveel per jaar?
Jean-Louis: "Ik probeer er zoveel mogelijk bij te wonen. In de praktijk zijn dat er 20 tot 25 per jaar. Het gebeurt wel dat sommige plechtigheden samenvallen in Koksijde en De Panne en dan moet ik een keuze maken. Ik zorg er sowieso voor dat er iemand van ons bestuur aanwezig is. Elke week vindt er wel ergens een huldiging plaats en er zijn er een aantal die ik sowieso niet wil missen. De herdenking voor de zoeaven in Merkem is er één van, ook de plechtigheden van de luchtdoelartillerie in Namen en Brasschaat en in Duinkerke is er een herdenking van Operatie Dynamo. Ik ging vroeger ook naar een plechtigheid ter ere van de zoeaven in Saint-Pol-sur-Mer, maar die valt sinds een paar jaar samen met de bevrijding in Oostduinkerke en ik koos voor Oostduinkerke."
T-d: Staat er opvolging voor jullie klaar?
Jean-Louis: "We zoeken altijd vers bloed. Mensen die geïnteresseerd zijn, mogen contact opnemen met mij. Zo houden we de traditie levendig en dat is belangrijk voor toekomstige generaties."
Wil je ook lid worden van een vaderlandslievende vereniging?
Neem contact op met: Jean-Louis Peeters (1rdtca@gmail.com), Werner Mallengier (NSB Koksijde - werner.betty@skynet.be , 058 51 54 82), Ronny Decraemer (NSB Oostduinkerke - ronny.decraemer@skynet.be, 0479 53 46 50) of Claude Meersseman (Nationaal Verbond Oud-Krijgsgevangen - claude.meersseman@skynet.be, 058 51 26 09)
