In het Visserijmuseum komt er een potvis wonen. Het museum sluit een paar jaar de deuren, bekijk de plannen verderop dit artikel. Gelukkig kan je de collectie én de zalen ondertussen online bezoeken. Klik jezelf door de virtuele gebouwen
Gelukkig kan je de collectie én de zalen ondertussen online bezoeken. Klik jezelf door de virtuele gebouwen. Onderweg ontdek je verhalen en objecten die tot de verbeelding spreken. Ook tijdens deze virtuele tour ontsnap je niet aan onze IJslandvaarders: wandel naar de eerste verdieping en lees hoe niemand destijds van een lange reis terugkeerde zoals hij vertrokken was. Leer over het leven aan boord, wat de rol was van de vissersvrouwen. En waren ze toen echt zo bijgelovig? Klik hier voor een online bezoek in het NAVIGO-museum.
Erepark: hulde aan de op zee gebleven vissers
Samen met de visserskapel en de gedenkzuil voor de IJslandvaarders, symboliseert deze plek de ontelbare drama's die zich op zee hebben afgespeeld. Van 1888 tot vandaag tellen we op de veertien gedenkstenen de namen van 489 vermisten, samen met hun leeftijd, de datum van de scheepsramp, nummer van het schip en beginletter van de thuishaven. 489 verhalen van storm of ongeval. Het graf van deze mannen is de wijde zee, zonder grafzerk of kruis.
Op de gedenkzuil met de namen van de Vlaamse IJslandvaarders die niet terugkeerden (1820-1908) staan er maar liefst 129 namen te lezen. De spreuk we zijn in het zoutbed geboren, we zullen in de pekel vergaan symboliseert de rampen die zich in IJsland hebben afgespeeld. Voor ons is het moeilijk om die ellende en het verdriet voor te stellen.
