Met 17 jaar ervaring op de onvoorspelbare golven van de Noordzee, staan Dimitri en Sylvie Vandepoele aan de wereldtop van het zeekajakken. Dit Koksijds duo trotseert de elementen dankzij een combinatie van veiligheid, topconditie en doorzettingsvermogen.
Omdat Dimitri en Sylvie hun passie graag delen met anderen, richtten ze NORTHSEAKAYAK op. Tij-dingen duikt dieper in hun leven om te ontdekken wat hen drijft.
Tij-dingen: Wat doen jullie precies?
Dimitri Vandepoele: "Wij kajakken op zee met een zeekajak van 5 meter voorzien van aparte waterdichte compartimenten. Je vindt ons het hele jaar in de Noordzee. Als het koud is, trekken we een droogpak aan. We zijn gespecialiseerd in veiligheid en reddingstechnieken. Of offshoretochten, want we volgen zelden de kustlijn. Omdat we zelfredzaam zijn, noemen ze ons soms de alpinisten van de zee."
Sylvie Vandepoele: "Al 10 jaar werken we samen met enkele bedrijven om nieuw materiaal uit te testen. Zo krijgen ze direct feedback over hun producten en varen wij met het beste materiaal. Voorbeelden? Britse zeekajakbouwers, producenten van droogpakken en thermische kledij, de beste peddels, veiligheidsmateriaal en noodbakens. Ook met de gemeente werken we goed samen. Intussen zijn Dimitri en ik hier al 17 jaar intensief mee bezig."
We werken op kleine schaal om een hoge kwaliteit te bereiken (Sylvie)
T-d: Waarvoor staat NORTHSEAKAYAK?
Sylvie: "Alleen mensen met dezelfde ingesteldheid kunnen lid worden. Momenteel zijn we met 14, we werken op kleine schaal om een hoge kwaliteit te bereiken. Ondanks onze professionele werking zijn we geen officiële club. We zijn wel aangesloten bij de kajakfederatie en organiseren onze trainingen op aanvraag. Zo coachen we elk jaar het Sea Kayak Training Camp in Kroatië met maximaal 10 deelnemers. Een week die we samen met een lokaal bedrijf op poten zetten."
Dimitri: "20 verschillende nationaliteiten namen al deel aan die trainingsweek. Alles draait rond veiligheid. Zeekajak is bekend voor onverwachte scenario's en aan de hand van onaangekondigde incidenten laten we onze deelnemers gepast reageren. Los van onze eigen trainingsweek coachen we nog vaak in binnen- en buitenland, vooral over veiligheid en reddingen."
T-d: Vanaf welke windkracht gaan jullie niet meer op zee?
Dimitri: "Dat hangt af van de locatie, maar voor de Noordzee is vanaf 8 Beaufort een no-go. De maximale golfhoogte die we al gehad hebben? 2,5 meter en dat is al vrij fenomenaal, want onze boot weegt slechts 30 kg en is maar 5 meter groot."
T-d: Hoe beperk je de risico’s?
Sylvie: "Zeekajakken is minder gevaarlijk dan fietsen, als je rekening houdt met een aantal voorwaarden. In elke tocht integreren we een moment waarbij we opzettelijk kapseizen. Zo trainen we op doemscenario's, dikwijls met de kustreddingsdienst IKWV. Ook was er eens een reddingsoefening met een groot baggerschip. Op voorhand dokteren we dan een scenario uit waarbij de veiligheid prioriteit nummer 1 is. We dragen ook meer veiligheidsmateriaal met ons mee dan wettelijk verplicht."
Als we niet kajakken, kom je ons misschien wel tegen op het mountainbikeparcours van onze gemeente (Dimitri)
T-d: Dimitri, je maakte al 2 keer een solo-oversteek tot in Engeland?
Dimitri: "Dat klopt, in 2015 en 2018. Telkens alleen en zonder ondersteuning. Vertrekplaats was de haven van Nieuwpoort en ik kwam aan in de haven van Ramsgate. Beide oversteken zijn trouwens officieel erkend. Het is een mooie ervaring, maar ook een hele klus. Het gaat over 117 km en 17 uur non-stop peddelen. De ervaring is fenomenaal, je voelt je nietig en op jezelf aangewezen. Hoogtepunten zijn de zonsopgang en de kliffen van Dover die je voor je ziet oprijzen. Minpunten? De fysieke ontberingen, het gevecht tegen de sterke stroming en de permanente controle op je zeekaart en kompas – er zijn nauwelijks herkenningspunten, op een paar boeien na."
Sylvie: "Onderschat de fysieke voorbereidingen niet. Het is keihard trainen. Op het vlak van conditie en zelfredzaamheid. Bij ernstige problemen is het lang wachten op hulp. Ook navigatie en zeekennis zijn cruciaal, want de stromingen veranderen elk uur van kracht en om de 6 uur van richting."
T-d: Moeten jullie dan de routes van de grote schepen vermijden, de Noordzee wordt heel druk bevaren?
Dimitri: "Inderdaad, wereldwijd één van de drukst bevaren routes. Er loopt een snelweg met 2 vaarvakken van 5 km door mijn traject. Door timing kan je die schepen ontwijken. Zo is er geen enkel risico, maar we moeten er rekening mee houden – die schepen varen al snel 30 km/u en zien ons écht niet."
T-d: Wat maakt de Noordzee uniek?
Sylvie: "Door het weer is elke dag anders, zeker de wind heeft een grote impact. De Noordzee is ondiep en er zijn veel zandbanken: dat maakt de golven onvoorspelbaar. Als je hier je plan kan trekken, mag je overal ter wereld gaan varen."
Dimitri: "Hier zijn golven zelden clean, zoals je hebt aan oceaankusten. En je leert omgaan met koud water en guur weer. We moeten ons wapenen tegen onderkoeling. Fysieke paraatheid is belangrijk. Als we niet kajakken, kom je ons misschien wel tegen op het mountainbikeparcours van onze gemeente."
T-d: Welke uitdagingen volgen nog?
Sylvie: "Nu willen we vooral coachen en onze sport zo veilig mogelijk maken. In samenwerking met de gemeente is er deze zomer een demo in het openluchtzwembad."
Dimitri: "Er staan ook nog een aantal offshoretochten en reddingsoefeningen gepland, maar details geven we nooit op voorhand. Wie ons wil zien, heeft de grootste kans aan het strand van Sint-André. De G. Scottlaan is onze vaste uitvalsbasis."
