"Na wat ik zelf doormaakte, haal ik voldoening uit het helpen van mensen die het moeilijk hebben"

Auxilia doet veel meer dan gratis huiswerkbegeleiding, want hun vrijwilligers werken samen met scholen of partners. Zo helpt Rita Debra uit Oostduinkerke een 12-jarige jongen om het Nederlands onder de knie te krijgen.

Tij-dingen: Je zorgt voor individuele hulp?

Rita Debra: "Ik begeleid al ruim 2 jaar een jongen van 12 (die toen 10 was). Maar als je vrijwilliger bent bij Auxilia kan je zelf het profiel kiezen van wie je helpt, bijvoorbeeld kinderen of volwassenen. Sommigen begeleiden meerdere mensen. Het hangt ook af van je eigen talenten als vrijwilliger: als voormalig leerkracht probeer ik bij te sturen op het vlak van integratie en vooral met de Nederlandse taal. En het leuke is dat ik thuis ga bij mijn leerling, zo trek ik ook de ouders mee in het bad. Goed voor de betrokkenheid."

T-d: Waarop focus je?

Rita: "Ik probeer logische levenslessen te geven. Respect, opvoeding en beleefdheid zijn voor mij de basis in het leven. En voor wie hier aan de bak wil komen, is kennis van het Nederlands natuurlijk heel belangrijk. Voor mij is het een vereiste dat wie ik begeleid, betrokkenheid toont en gemotiveerd is. Ik ben helemaal niet streng, maar trek een duidelijke lijn. Ik heb voldoende ervaring vanuit het werkveld. Met inzet groeien mensen automatisch en leren ze vanzelf bij."

T-d: Hoe lang doe je dit al?

Rita: "Sinds de zomer van 2022. Ik leerde omgaan met kinderen toen ik lesgaf in het technisch secundair onderwijs. Mijn laatste school was het RMS (Atheneum, red.) in Nieuwpoort, maar daarvoor werkte ik op verschillende andere plaatsen, tussen 1971 en begin de jaren 1990. Het zit in de familie, want mijn vader gaf zijn hele loopbaan les in het 6e leerjaar in een katholieke school in Jabbeke. En ook mijn zus gaf les. Mijn vader gaf me trouwens de tip dat je eerste indruk cruciaal is om te tonen wie de baas is als je voor de klas staat."

T-d: Terug naar Auxilia, de vzw zoekt nog mensen?

Rita: "Ik was vrijwilliger in De Letterzee toen een familielid Auxilia aanraadde om daar vrijwilliger te worden. Blijkbaar vonden ze niemand voor deze regio, de Westhoek, maar vergis je niet, ze zoeken nog mensen. Aarzel dus niet, want je maakt een groot verschil. Ik probeer ook algemene kennis mee te geven met mijn leerling, zoals over onze cultuur, onlangs hadden we het nog over De Kreuners. (lacht)"

T-d: Waarom raad je aan om het te doen?

Rita: "Heel simpel. Je krijgt veel terug. Als 'mijn' kind een goed rapport behaalt of vooruitgang boekt, ben ik oprecht trots. Een anderstalige jongen helpen om zich te integreren in onze maatschappij waardoor hij een betere kans heeft op een toekomst: daar doe ik het voor. Samen trekken we bij Auxilia allemaal aan hetzelfde zeel, in overleg met de school en de andere gezinsleden."

T-d: Je bent erg sociaalvoelend?

Rita: "Dat klopt, ik heb zelf al wat meegemaakt in mijn leven. Met dat in mijn achterhoofd wil ik mijn steentje bijdragen om de medemens te helpen. Zo kende ik al snel pech in mijn 1e huwelijk en tot overmaat van ramp kreeg mijn 2-jarige zoon kanker. Niet veel eerder moest ik afscheid nemen van mijn oudste zoon, net na de geboorte. Mijn 2e huwelijk met Paul was gelukkig een veel mooier verhaal, maar de laatste jaren van zijn leven stonden helaas in het teken van zijn slepende ziekte (Parkinson, red.) en na zijn overlijden wilde ik mij terug 'nuttig' voelen. Vandaar dat ik blij ben dat ik kan helpen bij Auxilia."

T-d: Familie is belangrijk?

Rita: "Zeker weten. Je gezin bepaalt veel. Het klinkt grappig, maar als ik 'mijn' leerling laat luisteren en kijken naar Ketnet, luistert zijn mama mee en krijgt ze ook bepaalde vaardigheden mee om zich beter te integreren. Ik ben ook erg blij met het nest waaruit ik kom en koester de fijne herinneringen met Paul. Vandaag ben ik vooral trots op mijn zoon Tommy (51). Hij is schrijnwerker en woont met zijn gezin in Wondelgem. Ook op zijn partner ben ik fier, ze werkt bij Familiehulp. De kleinkinderen doen het ook goed: Jente (24) is laborante bij de federale politie, Rune (20) studeert nog en ook Maithe (14) loopt nog school."

T-d: Tot slot, studeerde je zelf graag? Had je een paar lievelingsvakken?

Rita: "Moet ik eerlijk zijn? (hilariteit) Ik ben afkomstig uit De Panne, we woonden in de befaamde Kasteelstraat, en ging naar het Immaculata. Moest ik mogen herbeginnen, zou ik me meer verdiepen in de psychologie en hoe je met mensen omgaat, vooral kinderen. Ik was ook geïnteresseerd in kunstgeschiedenis en kostuum. Wist je dat wij in onze tijd zelfs geen televisie kregen, omdat we nog naar school gingen? Pas toen ik in het laatste jaar van mijn regentaat zat, kocht mijn papa een tv, dat was in 1968."