"Onze jeugddrumband is een unicum in Vlaanderen!"

Tij-dingen: Vertel eens wat meer over Jong El Fuerte?
Kris Huyghe: “We willen samen met jongeren muziek maken. Kinderen kunnen bij ons starten vanaf 8 jaar en blijven ook meestal tot ze geen tijd meer hebben door hun studies of werk. De gasten groeien bij ons op en ze leren hier alles over muziek zonder daarvoor naar de muziekschool te moeten gaan. Door de wekelijkse repetities zijn we een groep die enorm aan elkaar hangt. Als er door omstandigheden geen repetitie is, dan zie je teleurstelling op de gezichten. In de zomer lassen we jaarlijks een pauze in. Ook dan krijgen we ontelbare berichtjes van leden die de repetities missen."

T-d: Kan je meer vertellen over jullie geschiedenis?
Kris: "Wij zijn in 2005 opgestart door het stijgende succes van El Fuerte. Op dat moment kregen we de toepasselijke naam Drumband El Fuerte Kids. Het was meteen een groot succes. Sinds september 2011 gaan we door het leven als Jong El Fuerte of kortweg JEF. De kortere naam en bijhorend logo zorgen voor meer slagkracht (lacht). We doen ook ons best om onszelf steeds heruit te vinden: door bv. een nieuw uniform te voorzien voor buitenoptredens of een galakostuum voor indooroptredens en taptoes (muzikale shows, red.). Ook breiden we onze optredens uit met meer showbewegingen en kopen we nieuwe instrumenten."

T-d: Is er een hoogtepunt waar je met veel plezier op terugkijkt?
Kris: "Onze eerste deelname aan de internationale Vlamo-wedstrijd in 2018. We werkten twee jaar naar die wedstrijd toe door geen nieuwe leden te aanvaarden. Met de leden van dat moment hebben we de show A dream on a train in elkaar gestoken, waarin we zelfs een piratengevecht uitbeeldden. We haalden daar als jeugdkorps een eervolle vermelding met een score van 73 procent. Maar ook onze optredens in Koksijde geven ons een ontzettende boost. Het is zo indrukwekkend om in de evenementenput voor het gemeentehuis te spelen en dan alle mensen op de tribune te zien. Sinds corona genieten we dubbel zo hard om samen op te treden. Elk optreden is nu een hoogtepunt na zo lang niet meer naar buiten te komen als groep.”

T-d: Wie zijn jullie leden?
Kris: "Onze leden zijn jongeren van 8 tot 22 jaar. Eens onze leden 15 à 16 jaar zijn, groeien ze door naar El Fuerte en spelen ze in beide drumbands. Wij zijn eigenlijk de kweekvijver van El Fuerte. Samen met Dirk Claeys leer ik de jongeren de muziek, marching en show aan en we worden ook ondersteund door oudere spelers die nu ook les geven. Miel Dekien, Viktor en Fien Huyghe, Kyara en Xana Pintellon en Tober Delecluse zijn stuk voor stuk muzikanten in hart en nieren en zetten zich volledig in om de jongere leden op te leiden. En achter ons staat een bestuur dat organisatorisch alles in goeie banen leidt. Iedereen kan lid worden, er is geen muzikale voorkennis nodig. Alles wordt door ons aangeleerd.De enige vereisten zijn een beetje gevoel voor ritme en passie voor muziek. Nieuwe leden zijn steeds welkom om onze repetities bij te wonen."

T-d: Moeten jullie vaak repeteren om ingespeeld te zijn op elkaar?
Kris: “We repeteren wekelijks van 15.30 tot 18.30 uur in de gemeenteschool van Koksijde. De nadruk ligt op marcheren in groep en samen musiceren. De nieuwe leden starten met cymbalen om ritme aan te leren en zo te marcheren in de maat. Na ongeveer een half jaar kunnen ze doorgroeien naar een ander slaginstrument. De enige vereiste is natuurlijk dat ze het instrument kunnen dragen. Tijdens de eerste lockdown konden we niet repeteren, gelukkig konden we in de tweede lockdown met de leden jonger dan 14 jaar verder repeteren. In deze periode hebben we intensief in kleine groepen gewerkt met onze jonge leden en zo veel vooruitgang geboekt. Voor de oudere leden heeft het wel langer geduurd voor ze weer konden mee repteren. Sinds april spelen we terug samen, met dank aan Lokaal Bestuur Koksijde en de sportdienst die ons het voetbalveld en de sporthal van Koksijde ter beschikking stelden. Soms organiseren we een uitstap naar het zwembad, de cinema of bowling en tijdens de kerstperiode gaan we ook met zijn allen schaatsen om zo de groepssfeer nog extra te verstevigen. Ook staan we elk jaar met een kerststalletje aan de ijspiste. Met de opbrengst hiervan hebben we in het verleden geïnvesteerd in nieuwe instrumenten, een vrachtwagen om de instrumenten te vervoeren en nieuwe kledij.”

T-d: Hebben jullie nog een droom?
Kris: “Onze droom is om een eigen lokaal te hebben dat we kunnen inrichten met een vitrinekast om onze trofeeën in te zetten. Wanneer we nu deelnemen aan taptoes, worden de behaalde bekers mee naar huis genomen en verdwijnen die in een doos. Jammer. Een plekje waar we onze trofeeën bewonderen en herinneringen ophalen aan de wedstrijden zou heel fijn zijn. We zijn natuurlijk blij met onze huidige locatie, maar we blijven dromen. Eigenlijk willen we vooral verder doen zoals we bezig zijn: plezier maken, samen muziek spelen en een hechte groep zijn.”