In de rubriek De fakkel van Koksijde draagt een inwoner het woord over aan iemand anders. De enige voorwaarde is dat hij of zij een directe link moet hebben met Koksijde. Ineke Kerkhof kreeg de fakkel in mei en gaf die door aan Els Snauwaert.
Tij-dingen: Leg eens kort uit wie je bent, wat je doet en waar je vandaan komt.
Els Snauwaert: "Ik ben Oostduinkerkse van oorsprong. Ik studeerde arbeids- en organisatiepsychologie in Gent, gevolgd door een European Master in Exercise & Sport Psychology waardoor ik een half jaar in Zweden woonde. Met mijn man – die ik in Gent leerde kennen – sloot ik de deal dat we een tijdje in Gent zouden wonen (nog steeds een uitvalsbasis voor mijn job als sportpsychologe), maar dat hij met mij terug naar zee moest als we samen zouden blijven. Toen we in Gent woonden, ging ik zodra het kon bij mijn ouders op weekend. De lokroep van de zee is heel groot. Ondertussen ben ik al acht jaar terug thuis aan zee. Ik sloot een goeie deal dus (glimlacht). Onze drie kinderen, Jani (19), Neo (15) en Nona (10) vinden het top om hier te wonen. Jani studeert ondertussen in Gent en geniet nu dus ook van beide werelden."
Alles in, op en rond water maakt me ook echt rustig
T-d: Wat doe je om tot rust te komen?
Els: "Ik loop graag rond in de Aveve om zaden, pitten, planten of potten te kopen om dan thuis met mijn handen in de aarde te wroeten en dan dagelijks te kijken hoe de plantjes groeien. Alles in, op en rond water maakt me ook echt rustig. De zee en allerlei versies van baden geven een gevoel van vrijheid: mijn basiswaarde."
T-d: Heb je nog andere hobby’s of passies?
Els: "Ik reis supergraag. Door mijn job mag ik heel veel reizen, samen met de sporters die ik begeleid. Daarnaast laat ik de thuisroutine met plezier eens achter om de cultuur en het gevoel van andere landen op te snuiven. Al sinds mijn kindertijd lees ik heel graag, dus mijn Tolino (e-reader, red.) reist ook overal mee (lacht)."
T-d: Genieten: wat is dat voor jou?
Els: "Genieten… ik ben daar zo goed in. Wat mij een zalig gevoel geeft, is anoniem ronddwalen op een luchthaven, iets drinken en mensen observeren: de rust in de drukte. Beroepsmisvorming zeker? Ook me laten omringen door authentieke mensen, is zalig, ik hou zo van no-nonsense. Van kleine apero’s tot grote feesten met familie en vrienden. Binnenkort heb ik heel wat in te halen."
T-d: Wat maakt onze gemeente uniek?
Els: "Voor mij voelt het uniek om na een werkdag in Gent rechtstreeks door te rijden naar het terras van Windekind. De frisse zeelucht slaat in mijn neus van zodra ik de auto uitstap. Fijn toch om vier watersportclubs met elk hun aparte identiteit en een bijhorend sociaal leven te hebben? Het is opvallend dat er in onze gemeente veel aandacht wordt besteed wordt aan kwalitatieve sportaccommodatie op maat van alle leeftijdsgroepen."
T-d: Ooit al overwogen om ergens anders te wonen of te verhuizen?
Els: "Ik ga heel graag weg, maar telkens ik de Nieuwe Ydelaan tussen die mooie duinen binnenrijd, is het eerste wat ik denk: wat ben ik a lucky bastard om hier te wonen (lacht). Mij krijgen ze hier niet meer weg."
T-d: Wat vind je de belangrijkste gebeurtenis, evolutie of trend van de laatste jaren?
Els: "Mijn man en ik gingen eind augustus na een volle werkdag nog even lopen. Op de helling in de Noordzeedreef viel een man van zijn fiets achterover op zijn hoofd. We zagen het leven uit hem wegtrekken. Corona of niet, ons reddersverleden kwam boven en we slaagden erin om hem te reanimeren. Mijn ouders zijn al een tijdje gestorven, dus het gevoel dat je iemands leven kan verlengen, is magisch. Iedereen moet dit kunnen, bij deze een warme oproep om te leren reanimeren."
Elke straat of duin van waaruit ik een blik op zee kan werpen, geeft me een instant blij gevoel
T-d: Neem ons eens mee naar je favoriete plek in onze gemeente.
Els: "Elke plek waar je het weidse van hier nog kunt ervaren, is machtig. Elke straat of duin van waaruit ik een blik op zee kan werpen, geeft me een instant blij gevoel."
T-d: Voor welke boeken, films, muziek of sportprestaties ga je graag zitten?
Els: "Ik denk dat ik wat gulzig in het leven sta… de Olympische en Paralympische spelen komen eraan. De sporters die ik door en door ken, de sporters met wie ik intens aan hun voorbereiding heb meegewerkt, zien presteren, daar ga ik graag voor zitten. Maar ook de laatste uitvoering van de opera Rusalka van Dvoràk in Gent waarbij de hoofdpersonages door én een danser én de operazanger vertolkt werden, deed me bijna van mijn stoel vallen van schoonheid. Een boek van de Japanse schrijver Haruki Murakami gaat er ook altijd in."
T-d: Waar droom je nog van?
Els: "Op dit moment droom ik van een groot tuinfeest met tweehonderd vrienden en kennissen die ik mag verwennen bij mij thuis, waarbij iedereen dansend, drinkend, knuffelend en lachend samen is."
T-d: Tot slot. Wie krijgt De fakkel van Koksijde van jou en waarom?
Els: "De combinatie authenticiteit, no-nonsense, gedrevenheid, sport, topprestaties leveren en hard werken vind ik terug bij Christopher Loose. Hij kwam bij mij om het maximum uit zichzelf te halen en ik zag hem een paar jaar geleden bezig tijdens de Iron Man in Hawaï, daarom draag ik de fakkel over aan hem."
