"Chaletpark De Blekker kreeg zes internationale onderscheidingen"

De duinen – en de Hoge Blekker – zijn dus even onlosmakelijk verbonden met Koksijde zoals Chaletpark De Blekker dat is met verblijfstoerisme. Eigenaar Willy Vanelverdinghe schreef er zelfs een boek over: 75 jaar De Blekker: de standvastigheid van de verandering. Tij-dingen ging op vakantie in eigen streek en sprak met Willy.

Tij-dingen: Hoe is het eigenlijk allemaal begonnen?

Willly Vanelverdinghe: "Ons verhaal begint eigenlijk in 1947, vlak na de Tweede Wereldoorlog. Toen stelden mijn ouders, Engel Vanelverdinghe en Santely Hiele, hun duinakkers ter beschikking van een organisatie die weeskinderen van staatsambtenaren een zomervakantie aanboden in een tentenkamp. Tot 1959 bleef het ook een vakantiecamping voor die weeskinderen. Daarna werd het tentenkamp omgebouwd tot een familiecamping. Ik nam het in 1985 over van mijn ouders om De Blekker uit te bouwen tot wat het nu is: een chaletpark middenin de natuur."

T-d: Eigenlijk moeten we nog verder terug in de tijd?

Willy: "Ja, naar het jaar 1923. Toen kocht mijn grootvader − Louis Francis Hiele − een stuk van 2,225 ha grond in de luwte van de Hoge Blekker. De grond was eigendom van de Heren van Brugge van wie eerst werd gepacht. Mijn grootvader was IJslandvaarder en bouwde daar zijn vissershuisje. Hij ging mee op 14 reizen. Hij was toen zes maanden per jaar afwezig om op kabeljauw te vissen. Ik werd geboren in dat vissershuisje - net als mijn moeder - en bracht er mijn jeugd door."

T-d: De eerste kampeerders waren eigenlijk wildkampeerders?

Willy: "Ja, maar toen sprak men niet van wildkamperen. Die term bestond nog niet. In de zomer van 1945 werd er voor het eerst gekampeerd in tenten op het terrein rond het vissershuisje van mijn grootvader." Onze familie vond het zelfs plezierig om die vreemde mensen uit de stad over de vloer te krijgen. Het gebeurde regelmatig dat dat die kampeerders mee aan tafel schoven Mijn moeder schilde dan een paar aardappelen extra. Dat heeft misschien wel de kiem gelegd voor mijn latere carrière."

T-d: Je was niet onmiddellijk voorbestemd om ondernemer te worden van een chaletpark. Je was militair?

Willy: "In 1959 startte ik aan de Koninklijke School voor Onderofficieren (luchtmacht) in Sint-Truiden. Ik werd opgeleid tot onderofficier telex- en morseoperator. Mijn opdracht? Berichten uit het Oostblok afluisteren en onderscheppen. Toen ik afstudeerde, koos ik voor een buitenlandse opdracht in Rheindahlen bij München-Gladbach. Dat was een Britse legereenheid van de NAVO. Om mijn keuze te ondersteunen, klopte ik zelfs aan bij toenmalig burgemeester Jaak Van Buggenhout die ook senator was en zetelde in de parlementaire commissie voor Landsverdediging. Ik heb daarna nog op andere plaatsen voor de NAVO gewerkt: o.a. in Fontainebleau (Franktijk) en in Maastricht (Nederland). Ik ben bij de luchtmacht gebleven tot eind 1966. Daarna ben ik begonnen bij Noordermetaal in Veurne als afgevaardigde met ook nog tussenstops bij Philips en AEG. Pas eind 1984 − ik was toen 44 jaar − heb ik camping De Blekker overgenomen."

T-d: Je hebt jouw ervaring ook ten dienste gesteld van de sector?

Willy: "Samen met Toerisme Vlaanderen hielp ik met de opmaak van het decreet voor campings en verblijfparken. Ik heb ook altijd in adviescommissies gezeten om onze sector vooruit te helpen. Alles wat ik heb gedaan in mijn leven, heb ik graag gedaan. Door altijd voort te doen en positief te denken. Wilskracht is heel belangrijk."

T-d: Welke eigenschappen moet je bezitten om een chaletpark te runnen?

Willy: "Je moet van alle markten thuis zijn. In de eerste plaats mensenkennis bezitten, een stuk psycholoog zijn, boekhoudkundig sterk zijn, durven investeren – beredeneerd op eigen financiële adem durven trappen en doorzetten. Het werk in het chaletpark is nooit gedaan."

T-d: Je hebt Chaletperk De Blekker altijd gerund met een eigen filosofie?

Willy: "Rust, orde, netheid, stilte en respect. Dat is onze filosofie. Daarom hebben wij geen reglement dat we opleggen aan onze gasten, maar een gentleman's agreement, een edele heren- en damesovereenkomst. Respect voor elkaar en de omgeving is een must. Ook hondenbaasjes moeten zich met het Blekkergevoel vereenzelvigen. Mensen komen naar hier om van de rust te genieten en even te ontsnappen uit onze gejaagde wereld. Dan is zo'n overeenkomst heel belangrijk."

T-d: In de loop der jaren kreeg je ook veel internationale erkenningen?

Willy: "Dat klopt en dat vind ik echt wel iets om fier op te zijn. Ik zal ze niet allemaal opsommen, maar dit zijn toch een aantal van de belangrijkste: Europees park van het jaar (Den Haag), International Award for Tourism (Madrid), Golden Europe Award fot Quality & Commercial Prestige (Parijs), Diamond Eye Award for Quality Commitment (Berlijn), Golden Five Continents Award fot Quality & Excellence (Parijs) en de Perfection Performance (Parijs). Een mooie reeks dus."

T-d: Wat brengt de toekomst nog?

Willy: "Eind dit jaar neemt mijn zoon Wim het chaletpark over, net zoals ik het park van mijn eigen ouders overnam in 1985. Mijn zoon is opgegroeid in het vak en is klaar om de zaak te runnen zoals ik dat al die jaren deed. Ik ben er zeker van dat De Blekker een begrip blijft in Koksijde. Nog een leuk weetje: naast het domein chaletpark ligt camping Blekkerdal die wordt uitgebaat door mijn schoonzoon. Een echt familiebedrijf dus."